Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.) Protokolant Aleksandra Markiewicz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 10 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi E. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej punktu 2 lit. a ; II. zasądza od organu na rzecz skarżącej E. L. kwotę 480 ( słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskiem E. L. (dalej: strona , skarżąca) z dnia 1 marca 2019r. o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na babcię H. U . Do przedmiotowego wniosku strona dołączyła między innymi oświadczenie z dnia 26 lutego 2019r. , w którym powołując się na art. 27 ust.5 ustawy o świadczeniach rodzinnych , oświadczyła ,że z dniem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego rezygnuje z prawa do zasiłku opiekuńczego na babcię H.U.
Decyzją z dnia 10 kwietnia 2019 r., nr [...], działający z upoważnienia Prezydenta Miasta J., Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w J., orzekł o odmowie przyznania stronie , świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w związku z opieką nad niepełnosprawną babcią H. U. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził , że nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust.1b ustawy o świadczeniach rodzinnych , warunkująca możliwość przyznania świadczenia pielęgnacyjnego , gdyż znaczny stopień niepełnosprawności osoby wymagającej opieki datuje się od momentu , gdy miała ona ukończone [...] lat . Natomiast z treści orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wynika ,że nie da się ustalić daty powstania niepełnosprawności nie może przyznać wnioskowanego świadczenia .
W odwołaniu od decyzji pierwszo-instancyjnej strona podniosła zarzut naruszenia prawa materialnego , a to :
- art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez jego zastosowanie , bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. o sygn. akt K38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej , w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP,
- art. 17 ust. 1 i 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez zastosowanie normy prawnej w nim wyrażonej w sposób literalny, czego nie można pogodzić z konstytucyjnymi zasadami praworządności i równości.
Wskazując na powyższe zarzuty strona wniosła o uchylenie w całości decyzji organu I instancji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez przyznanie jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
Decyzją z dnia 24 czerwca 2019 r. [...] , wydaną z powołaniem się na przepisy art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096) oraz art. 17 ust. 1, ust. 1b pkt 2, ust. 3 oraz art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220), dalej: u.ś.r. Samorządowe Kolegium Odwoławczego w J. (dalej: Kolegium, organ II instancji) orzekło :