Sprawa ze skargi na decyzję SKO we W. w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 30 marca 2021 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] września 2020 nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. po rozpatrzeniu odwołania skarżącej - J. B. - od, wydanej z upoważnienia Prezydenta W., decyzji Starszego Administratora w Dziale Świadczeń Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., z dnia [...] sierpnia 2020 r. ([...]) odmawiającej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w związku z opieką sprawowaną nad synem, na podstawie art. 138 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytoczono między innymi, że w dniu [...] sierpnia 2020 r. skarżąca wystąpiła z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad synem. Oznaczoną na wstępie decyzją organ pierwszej instancji odmówił przyznania wnioskowanego w tym przypadku świadczenia, wskazując, że skarżąca nie spełnia przesłanek, od których ustawodawca uzależnił udzielenie świadczenia, ponieważ pobiera emeryturę, co zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych wyklucza możliwość udzielenia świadczenia.

W odwołaniu skarżąca twierdziła, że spełnia warunki, od których ustawodawca uzależnił udzielenie świadczenia pielęgnacyjnego. W jej ocenie organ oparł się na językowej wykładni przepisu, pomijając jego wykładnię systemową i funkcjonalną oraz orzecznictwo wielu sądów. Jej emerytura wynosi obecnie 1202,95 zł netto i jest niższa od świadczenia pielęgnacyjnego o 600 zł miesięcznie, a w styczniu różnica ta zwiększy się nawet do ponad 700 zł i dlatego domaga się obecnie wypłaty różnicy w wysokości świadczenia pielęgnacyjnego i emerytury. Zaznaczyła również, że wykonując całodobową opiekę nad synem nie może polepszyć swojej sytuacji materialnej inaczej niż ubiegając się o odpowiednią część świadczenia pielęgnacyjnego.

Rozpoznając odwołanie organ drugiej instancji w pierwszym rzędzie zacytował brzmienie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., dalej: "ustawa" lub "u.ś.r."), zgodnie z którym świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje:

1) matce albo ojcu.

2) opiekunowi faktycznemu dziecka,

3) osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,

4) innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze