Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w Wydziale IV na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] kwietnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
K. K. (dalej jako strona lub skarżąca) zaskarżyła do tut. Sądu decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. (dalej jako Kolegium lub organ odwoławczy) z dnia [...] kwietnia 2020 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...], wydaną przez działającego z upoważnienia Wójta Gminy M., Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. (dalej jako GOPS lub organ I instancji), w sprawie odmowy przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad mężem S. K. (dalej jako mąż strony).
W uzasadnieniu decyzji GOPS odmowę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uzasadniono w pierwszej kolejności tym, że nie zostały spełnione dodatkowe warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t. jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 111, dalej jako ustawa o świadczeniach rodzinnych lub w skrócie u.ś.r.), bowiem pomimo, że stronę obciąża obowiązek alimentacyjny wobec współmałżonka, to nie mamy do czynienia z pokrewieństwem, a w sprawie występują osoby spokrewnione w pierwszym stopniu- sześcioro dzieci, które mogą sprawować opiekę nad ojcem. Organ I instancji przyznał, że nie można odmówić słuszności argumentowi strony, że dzieci te są czynne zawodowo i stąd nie mogą podjąć się opieki, jednakże jego zdaniem art. 17 ust. 1a u.ś.r. nie przewiduje odstępstw tego rodzaju. Dalej GOPS wskazał, że nie można stwierdzić, iż została spełniona przesłanka wynikająca z art. 17 ust. 1b u.ś.r., bowiem niepełnosprawność u męża strony istnieje dopiero od 2006 r. Organ I instancji podniósł także, iż strona pobiera emeryturę z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, a zatem stosownie do art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. świadczenie jej również z tego tytułu nie przysługuje.
Kolegium utrzymując w mocy powyższą decyzję podzieliło jej argumentację wyłącznie w zakresie stwierdzenia, że przyznanie stronie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem wyklucza okoliczność, że strona ma ustalone prawo do emerytury. Organ odwoławczy podniósł też, iż nie można również przyznać stronie świadczenia pielęgnacyjnego pomniejszonego o wypłacaną emeryturę, gdyż w ustawie o świadczeniach rodzinnych brak jest przepisu, który w takiej sytuacji daje taką możliwość, a ponadto nie zostaje spełniona główna i podstawowa przesłanka, tj. rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Jednocześnie Kolegium wskazało, że brak owego świadczenia nie oznacza konieczności rezygnacji, która winna być nadal wykonywana, jednak bez wnioskowanej rekompensaty pieniężnej.
W ocenie Kolegium przeszkodą w niniejszej sprawie nie była okoliczność, iż o świadczenie pielęgnacyjne stara się współmałżonek, gdyż ciąży na nim szeroko rozumiany obowiązek alimentacyjny, a tym samym w sytuacji, gdy występuje on z takim wnioskiem, to przepis art. 17 ust. 5 pkt 2a u.ś.r. nie ma w sprawie zastosowania. Organ odwoławczy wskazał przy tym, że na gruncie niniejszej sprawy przepis art. 17 ust. 5 pkt 2a u.ś.r. znalazłby zastosowanie wówczas, gdyby wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki złożyła osoba z nią spokrewniona, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.