Podjęte przez podmiot tworzący instytucję kultury (organizatora , o którym mowa w art. 10 ust.1 u.o.p.d.k., akty współdziałania mogą przybrać dowolną formę, na podstawie której możliwym będzie ustalenie jakie jest stanowisko w sprawie instytucji, co do których przewidziany został w art. 15 ust.1 i ust.3 u.o.p.d.k. wymóg działań konsultacyjnych ( zasięganie opinii) . W takiej sytuacji ustawodawca nie przewidział prawnej formy wyrażania opinii w postaci postanowienia i obowiązku doręczenia przez organizatora dyrektorowi instytucji kultury stanowiska podmiotów z nim współdziałających. Zarówno związki zawodowe, jak i stowarzyszenia zawodowe i twórcze nie mają statusu organu w rozumieniu k.p.a. Z treści art. 86 ust.1 i ust.2 u.o.s.w., wnioskując a contrario wynika, że dyrektor instytucji kultury, co do którego organizator podjął zamiar odwołania go, nie ma legitymacji do zaskarżenia stanowiska zajętego w trybie art.80a u.o.s.w.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Protokolant: referent Krzysztof Erbel po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi C. M. na decyzję Zarządu Województwa D. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Teatru Polskiego we W. oddala skargę w całości.
Uchwałą z dnia 26 listopada 2018 r. nr [...] , wydaną z powołaniem się na przepisy art. 41 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa (Dz. U. z 2018 r., poz. 913 ze zm.), art. 15 ust. 1 i 4 w związku z ust. 6 pkt 3 i 4, ust 7 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1983 ze zm.) i art. 70 § 1 i 2 oraz art. 72 § 2 i § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917 ze zm.) Zarząd Województwa D. odwołał z dniem 26 listopada 2018 r. C. M. ( dalej : strona, skarżący) ze stanowiska dyrektora Teatru Polskiego we W. z powodu odstąpienia od realizacji umowy z dnia 29 sierpnia 2016 r. w sprawie określenia warunków organizacyjno-finansowych oraz programu działania Teatru Polskiego we W., a także z powodu naruszenia prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem (§ 1) . Wykonanie uchwały powierzył Marszałkowi Województwa D. (§ 2 ) .
Powyższa uchwała stała się przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu , w której skarżący wniósł o jej uchylenie . Skarga oparta została na zarzutach naruszenia:
1/ przepisów procedury administracyjnej , a to:
- art. 7 k.p.a. w zw. z 77 § 1 k.p.a. zw. z art. 80 k.p.a. w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie całości materiału dowodowego oraz naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów poprzez dokonanie jej w sposób wadliwy i sprzeczny z zasadami logicznego myślenia i doświadczenia życiowego w zakresie w jakim organ nie wyjaśnił powodów odwołania, w tym odstąpienia od realizacji umowy z dnia 29 sierpnia 2016 r. w sprawie określenia warunków organizacyjno-finansowych oraz programu działania Teatru Polskiego we W., jak również naruszenia prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem,
- art. 80a ustawy o samorządzie województwa w zw. z art. 106 § 2 k.p.a. poprzez zaniechanie dostarczenia skarżącemu jako stronie, zapytania o wydanie opinii w przedmiocie mojego odwołania, w sytuacji gdy z dyspozycji art. 106 § 2 k.p.a., wynika, że organ załatwiający sprawę, zwracając się do innego organu o zajęcie stanowiska, zawiadamia o tym stronę, a jemu nie została przekazana informacja o skierowaniu takiego zapytania;
2/ przepisów prawa materialnego , a to art 15 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. 1991 Nr 114 poz. 493) poprzez odwołanie skarżącego z funkcji Dyrektora Teatru Polskiego w sytuacji, w której nie zostały spełnione przesłanki do zwolnienia, uchwała z dnia 26 listopada 2018 r. nie zawierała konkretnych przykładów odstąpienia od realizacji umowy z dnia 29 sierpnia 2016 r. nr DS.-K/322/16, jakich miałby się dopuścić skarżący .
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł zarzut braku należytego uzasadnienia zaskarżonej uchwały .W pierwszej kolejności zwrócił uwagę na fakt, że działania Zarządu Województwa D. nie spełniały standardu wyznaczonego przez przepisy procedury administracyjnej w zakresie oceny i gromadzenia dowodów przez organ administracji. Zarząd województwa podejmując decyzję w przedmiocie odwołania go z funkcji dyrektora oparł się najprawdopodobniej na wystąpieniu pokontrolnym Najwyższej Izby Kontroli z dnia 25 maja 2018 r., dotyczącym utrzymującego się zadłużenia Teatru Polskiego we W., prowadzenia spraw z zakresu prawa pracy przeciwko byłym pracownikom Teatru Polskiego we W. W tym zakresie wskazał ,że może jedynie domyślać się wskazanych wyżej argumentów, albowiem do dnia dzisiejszego nie otrzymał żadnego uzasadnienia pisemnego podstaw jego odwołania , a w konsekwencji nie miał możliwości odniesienia się do stawianych mi zarzutów, tudzież przedstawienia dowodów świadczących o braku zasadności przywoływanych twierdzeń.