|Sygn. akt IV SA/Wr 291/16 | | , , [pic], , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , , Dnia 31 sierpnia 2016 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, Przewodniczący, , Sędzia NSA Henryk Ożóg, , Sędziowie, Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków (spr.), , , Protokolant, starszy asystent sędziego Krzysztof Caliński, , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2016 r., sprawy ze skargi Gminy Miejskiej Kamienna Góra, na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego, z dnia 26 kwietnia 2016 r. nr NK-N.4131.47.5.2016.MC, w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr XIX/100/16 Rady Gminy Kamienna Góra z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wyznaczenia, Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kamiennej Górze do realizacji zadań z zakresu świadczenia wychowawczego, , oddala skargę w całości., , ,
Rada Gminy w Kamiennej Górze w dniu 30 marca 2016 r. podjęła uchwałę Nr XIX/100/16 w sprawie wyznaczania Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kamiennej Górze do realizacji zadań z zakresu świadczenia wychowawczego. Uchwała powyższa brzmi następująco:
Na podstawie art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1515 z późn. zmianami oraz art. 53 ust. 1 z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz.U. z 2016 r., poz. 195) uchwala się co następuje:
§ 1. Wyznacza się Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Kamiennej Górze do realizacji zadań z zakresu świadczenia wychowawczego.
§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Kamienna Góra.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Wojewoda Dolnośląski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 26 kwietnia 2016 r. na podstawie art. 91 § 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 446) stwierdził nieważność opisanej wyżej uchwały.
Podał, że w toku badania legalności uchwały Wojewoda Dolnośląski stwierdził jej podjęcie z istotnym naruszeniem art. 53 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 2 i art. 2 pkt 11 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci.
Przywołał treść powołanych przepisów. Stwierdził, że z treści przepisu upoważniającego, tj. art. 53 ust. 1 ustawy wynika, że ustalając który organ gminy i województwa jest właściwy do wyznaczenia jednostki właściwej w sprawach świadczeń wychowawczych, należy się odwołać do treści przepisów art. 10 ust. 2 i art. 11 ust. 2 ustawy, które stosuje się wprost, nie odpowiednio. W świetle tych regulacji, oznacza to, że właściwym do wyznaczenia w danej gminie realizatora zadań z zakresu świadczeń wychowawczych jest odpowiednio wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Ustawodawca wskazuje wprost, że upoważnienie do realizacji zadań z zakresu świadczeń wychowawczych wydawane przez wójta, burmistrza lub prezydenta, czy też marszałka województwa, musi mieć formę pisemną. Natomiast od uznania organu właściwego zależy, czy udzieli on upoważnienia w formie zarządzenia, czy też przybierze ono postać zwykłego pisemnego upoważnienia. Wskazał również, że przepisy ustawy nie zabraniają aby wójt, burmistrz lub prezydent miasta, na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy, wyznaczył daną istniejącą jednostkę organizacyjną jako realizatora tej ustawy oraz upoważnił kierownika lub pracowników właściwej jednostki do prowadzenia postępowań w sprawie świadczenia wychowawczego.
Według organu nadzoru, przepis art. 53 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci nie może być podstawą prawną do wydawania przez radę gminy uchwały, której przedmiotem jest wyznaczenie już istniejącej w danej gminie jednostki organizacyjnej do realizacji ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci - jest to bowiem wyłączna kompetencja organu właściwego, tj. wójta, burmistrza lub prezydenta miasta.