Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Sędziowie: Sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędzia NSA Julia Szczygielska (sprawozdawca), Protokolant: sekretarz sądowy Aneta Januszkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 16 października 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Doktorantów Uniwersytetu W. z dnia [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej zawieszenia w prawie do pobierania stypendium doktoranckiego przez okres jednego miesiąca I. uchyla zaskarżone orzeczenie; II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonego orzeczenia; III. zasądza od Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Doktorantów Uniwersytetu W. na rzecz skarżącej M. K. kwotę 1640 (słownie: jeden tysiąc sześćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Orzeczeniem z dnia [...] Komisja Dyscyplinarna dla Doktorantów Uniwersytetu W uznała M.K. - studentkę IV roku stacjonarnych studiów doktoranckich Nauk o Polityce, Filozofii i Socjologii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu W za winną zarzucanego Jej czynu, a to, że w dniu 9 stycznia 2013 roku w wypożyczalni Biblioteki Uniwersyteckiej we Wiu publicznie znieważyła pracownika biblioteki M.K. określając ją słowami powszechnie uznanymi za obraźliwe, tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k. oraz o czyn uchybiający godności studenta zgodnie z art. 211 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365) i za to powołując się na przepis art. 212 pkt 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym - wymierzono w/w karę dyscyplinarną zawieszenia w prawie do pobierania stypendium doktoranckiego przez okres jednego miesiąca następującego po uprawomocnieniu się orzeczenia.
W uzasadnieniu tegoż orzeczenia, Komisja stwierdziła m. innymi, że ustalając stan faktyczny oparła się na zeznaniach K.B., A.S. oraz M.K., a także częściowo na wyjaśnieniach obwinionej oraz zeznaniach świadka A.K.. Podkreślono, że zeznania świadka K.B. Komisja uznała za całkowicie wiarygodne, ponieważ świadek jest osobą postronną, która nie pozostaje w żadnej relacji osobistej ani z obwinioną, ani z pracownikami Biblioteki Uniwersyteckiej. Komisja dała również wiarę zeznaniom świadków A.S. oraz M.K., ponieważ przedstawiły wydarzenia w dniu 9 stycznia 2013r. w sposób zbieżny z zeznaniami K.B.. Komisja nie dała natomiast wiary wyjaśnieniom obwinionej, jakoby obwiniona początkowo zadawała pytania A.K., bez używania epitetów, a także zeznaniom świadka A.K. w zakresie, w jakim pozostawały w sprzeczności z zeznaniami pozostałych świadków. Komisja stwierdziła, że świadek A.K. nie jest świadkiem bezstronnym, albowiem jest znajomym obwinionej i mieszka z nią na stancji. Komisja nie dała również wiary wyjaśnieniom obwinionej w zakresie, w jakim mówiła ona o tym, że zemdlała. Z zeznań świadka A.K. i świadka K.B. wynika, że obwiniona nie utraciła przytomności, a jedynie osunęła się na schody, ale był z nią kontakt.
Komisja oddaliła wnioski dowodowe obrońcy obwinionej zawarte w piśmie z dnia 16 lipca 2013 r., bowiem w ocenie Komisji wnioski te miały na celu jedynie przewlekanie toczącego się postępowania dyscyplinarnego. Wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu psychologii i psychiatrii na okoliczność stanu zdrowia obwinionej w dniu 9 stycznia 2013 r. oraz czy obwiniona w dniu 9 stycznia 2013 r. w czasie popełnienia zarzucanego jej czynu znajdowała się w stanie umożliwiającym rozpoznanie jego znaczenia lub pokierowanie swoim postępowaniem nie został uwzględniony, gdyż w sprawie nie zaistniały wątpliwości co do poczytalności obwinionej. W ocenie Komisji, wątpliwości takich nie mogły wywołać przedstawione przez obrońcę obwinionej na etapie postępowania przed Komisją Dyscyplinarną (pismo z dnia 21 maja 2013 r.) okoliczności w postaci zapalenia górnych dróg oddechowych oraz zażywania leku Amoksiklav, zawierającego amoksycyklinę. Brak także zdaniem Komisji przesłanek dla uznania, że istnieć może związek między hospitalizacją obwinionej na oddziale nefrologicznym w dniu 8-10 października 2012 r. z powodu nadmiernej ruchomości nerki, kolki nerkowej oraz podejrzenia kolopa i spastycznej a sugerowanym przez obrońcę obwinionej brakiem poczytalności obwinionej w styczniu 2013r. Obrońca nie wskazuje, że obwiniona leczyła się lub leczy psychiatrycznie lub nieurologicznie.