Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski Sędziowie : Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (sprawozdawca) Sędzia NSA Julia Szczygielska Protokolant : sekretarz sądowy Aneta Januszkiewicz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 września 2014 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę.
Decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] po rozpatrzeniu odwołania M. G. od, wydanej z upoważnienia Prezydenta W., decyzji Starszego Administratora ds. świadczeń rodzinnych i alimentacyjnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z dnia [...] nr (...), odmawiającej przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego, wnioskowanego na J. G., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 16a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późn. zm.), utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.
W motywach uzasadnienia tego orzeczenia podano, że wnioskiem z dnia 3 lipca 2013 r. M. G. zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, w związku z opieką nad ojcem - J. G..
Organ pierwszej instancji, decyzją z dnia [...] odmówił M. G. przyznania wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w przypadku Strony spełnia ona tylko część przesłanek warunkujących przyznanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, gdyż nie zrezygnowała z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej i stałej opieki nad niepełnosprawnym ojcem - J. G. Podano, że w sprawie nie zaistniał ścisły związek między rezygnacją z pracy przez M. G. a potrzebą sprawowania opieki na ojcem, ponieważ Strona nie pracuje zawodowo od 17 stycznia 2012 r. Ustalono, że z chwilą uznania ojca Strony za osobę całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji, M. G. nadal pozostawała w zatrudnieniu, a rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z dniem 16 stycznia 2012 r. poprzez likwidację stanowiska pracy przez pracodawcę, a więc z przyczyn niezależnych od Strony. Z uwagi na powyższe, nie został spełniony warunek uprawniający Stronę do specjalnego zasiłku opiekuńczego, stosownie do art. 16a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Ponadto podano, że łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę wynosi 324,14 zł i nie przekracza kwoty uprawniającej do przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego, wynoszącej 623 zł, zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy.
Od ww. decyzji M. G. odwołała się, w ustawowo określonym terminie. Odwołująca się kwestionuje podjęte przez organ pierwszej instancji rozstrzygnięcie, wnosząc o ponowne rozpatrzenie jej sprawy i "odrzucenie" tej decyzji. Podała, że od wielu lat zajmuje się swoim niepełnosprawnym, niewidomym ojcem - J. G., którego stan zdrowia stopniowo pogarszał się i doprowadził do całkowitej niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałej opieki drugiej osoby. Poinformowała, że w sierpniu 2012 r. ubiegała się o prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, w związku ze sprawowaniem opieki nad ojcem i otrzymała decyzję przyznającą to świadczenie w wysokości 520 zł, bezterminowo (na stałe). Odwołująca się wskazując na powyższe oraz na zasadę "Lex retro non agit", wnosiła o ponowne rozpatrzenie jej sprawy i wydanie w tej sytuacji sprawiedliwej decyzji. Ustawa regulująca wydawanie powyższych decyzji - zdaniem M. G. - jest eksperymentalna i nie dopracowana oraz uderzająca w ludzi najbiedniejszych, ponieważ pozbawia ich potrzebnej pomocy (...).