W art. 34 ust. 2 Karty Nauczyciela ustawodawca udzielił wyłącznego upoważnienia do określenia, w drodze rozporządzenia, wykazu trudnych i uciążliwych warunków pracy, stanowiących podstawę do przyznania z tego tytułu dodatku, ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania. Warunki pracy nauczyciela, które prawodawca uznał za trudne zostały jasno sprecyzowane w § 8 wyżej powołanego rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. Obowiązkiem organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego jest jedynie określenie w regulaminie wysokości stawek dodatku za warunki pracy oraz szczegółowych warunków ich przyznawania (art. 30 ust. 6 pkt 1 Karty Nauczyciela).
Prawdą jest zatem, że okoliczności uprawniające do dodatku za trudne warunki pracy wskazane w § 6 pkt 1 uchwały w części, w jakiej obejmują wyrażenie: "pod warunkiem realizacji zajęć wg oddzielnych programów nauczania" nie mieszczą się w katalogu trudnych warunków pracy określonych w tym rozporządzeniu.
Po myśli § 8 pkt 10 rozporządzenia pracą w trudnych warunkach jest prowadzenie przez nauczycieli zajęć dydaktycznych w klasach łączonych w szkołach podstawowych. Przepis ten nie wprowadza dodatkowego wymogu realizacji zajęć według oddzielnych programów nauczania, a więc w tym zakresie, wskazane sformułowanie zapisu uchwały niewątpliwie również trzeba ocenić jako istotne naruszenie prawa.
Oczywistym jest też, że w § 6 ust. 1 i 2 uchwały Rada Gminy K. zaproponowała nową definicję pojęcia "trudnych i uciążliwych warunków pracy", odmienną niż rozporządzenie. Działanie takowe zaś stanowi jego modyfikację. A przecież, akty prawa miejscowego nie mogą przeczyć aktom prawnym znajdującym się wyżej w hierarchii, jakimi są bezsprzecznie m.in. ustawy i rozporządzenia.
Zarzuty skierowane pod adresem § 7 ust. 6 i 7 badanej uchwały też znajdują pełne uzasadnienie, ponieważ definicja "godzin ponadwymiarowych" zawarta została w art. 35 ust. 2 Karty Nauczyciela, zgodnie z którym przez godzinę ponadwymiarową rozumie się przydzieloną nauczycielowi godzinę zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych powyżej tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.
W związku z powyższym § 7 ust. 6 modyfikuje ten przepis. Zgodzić należy się z organem nadzoru, że dokonując literalnej wykładni § 7 ust. 6 nasuwa się wniosek, że godziny ponadwymiarowe to tylko te, które wynikają z arkusza organizacyjnego, co jest całkowitym wypaczeniem intencji ustawodawcy.
W § 7 ust. 7 uchwały Rada postanowiła, że wynagrodzenie za godziny, na których realizowane są zajęcia dodatkowe przysługuje za godziny faktycznie zrealizowane. Zapis ten jest niczym innym, jak stworzeniem odrębnej kategorii godzin, choć z treści tego przepisu wynika, iż realizowanie ich miałoby się odbywać w trakcie zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych, co wypełnia przesłanki z art. 35 ust. 2 Karty Nauczyciela i pozwala uznać te godziny za godziny ponadwymiarowe.
Jeśli idzie zaś o zajęcia dydaktyczne, opiekuńcze lub wychowawcze wykonywane w dniu wolnym od pracy to kwestię tę jednoznacznie reguluje art. 30 ust.1 Karty Nauczyciela stanowiąc w pkt 3, że wynagrodzenie nauczycieli składa się z wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godzin doraźnych zastępstw - jak również § 10 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za pracę w dniu wolnym od pracy, który stanowi, że zajęcia w dniu wolnym od pracy nauczyciele otrzymują inny dzień wolny, a jeżeli nie otrzymają dnia wolnego - to przysługuje wynagrodzenie za każdą godzinę pracy obliczoną jak za godzinę ponadnormatywną.
Zatem kwestia ta znajduje pełne uregulowanie ustawowe, jak i wykonawcze i w tym zakresie ustawa nie odsyła do uszczegółowienia normatywnego w akcie prawa miejscowego. Art. 30 ust. 6 ustawy Karta Nauczyciela nie zawiera w tym zakresie szczegółowego upoważnienia.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 147 § 1 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.