Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman, sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant sekr. sąd. Karolina Heman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2016 r. sprawy ze skargi Z. F. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. oddala skargę
I. Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] (dalej "zaskarżoną decyzją") Minister Infrastruktury i Budownictwa (dalej także "Minister"), po ponownym rozpatrzeniu na wniosek Z. F. (dalej "skarżącego") sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju (dalej także "MIiR") z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Odwoławczej do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z dnia [...] marca 1965 r., nr [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] grudnia 1964 r. nr [...], utrzymał decyzję MIiR w mocy.
II. Stan sprawy, poprzedzający wydanie przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa zaskarżonej obecnie decyzji z dnia [...] grudnia 2015 r., przedstawia się w następujący sposób:
1. Decyzją z dnia z dnia [...] grudnia 1964 r. nr [...] (dalej także "decyzja Prezydium") Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. orzekło o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w K. przy ul. [...], ozn. jako działki nr [...] i [...] o pow. 0.3869 ha, stanowiącej własność K. F.
2. Decyzją z dnia [...] marca 1965 r. nr [...] (dalej także "decyzja Komisji") Komisja Odwoławcza do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych utrzymała decyzję Prezydium z dnia [...] grudnia 1964 r. w mocy
3. Pismem z dnia 21 października 2013 r. Z. F. (dalej także "skarżący"), reprezentowany przez R. F. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności obu decyzji wywłaszczeniowych.
4. Decyzją z dnia [...] stycznia 2015 r. MIiR odmówił stwierdzenia nieważności obu decyzji wywłaszczeniowych.
5. Pismem z dnia 3 lutego 2015 r. skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika wniósł do Ministra o ponowne rozpatrzenie sprawy, zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] stycznia 2015 r.
III. Zaskarżoną obecnie decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. Minister rozpatrzył ponownie, na wniosek skarżącego, sprawę zakończoną decyzją MIiR z dnia [...] stycznia 2015 r., utrzymując tę decyzję w mocy.
Uzasadniając zaskarżoną decyzję, Minister wskazał w szczególności, co następuje:
1. Stosowanie instytucji stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej wymaga wzięcia pod uwagę następujących uwarunkowań:
Jedną z naczelnych zasad postępowania administracyjnego jest zasada trwałości decyzji administracyjnych, wyrażona w art. 16 § 1 k.p.a. Decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, są ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub w ustawach szczególnych. Jak wynika z przytoczonego przepisu jednym ze sposobów weryfikacji decyzji ostatecznych jest stwierdzenie nieważności decyzji i jedynie w przypadkach przewidzianych przepisami prawa. Przepisy dotyczące tej instytucji mają charakter szczególnej i zupełnej regulacji prawnej, która tylko w drodze wyjątku i w ściśle określonych przypadkach pozwala na wzruszenie decyzji ostatecznej i jako takie nie mogą być interpretowane rozszerzająco.