Sprawa ze skargi na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Anna Szymańska Sędzia NSA Teresa Kobylecka Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.) Protokolant Anna Nader po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi J. J. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia [...] października 2004 r. w oparciu o art. 127§3 kpa Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] września 2004 r., mocą którego nie uzgodnił projektu decyzji Burmistrza S. o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania młyna na cele mieszkalne na działce nr [...] w miejscowości W.. W uzasadnieniu tego orzeczenia organ naczelny podał, że negatywna opinia podyktowana była dwoma elementami :

1. nienormatywną odległością obiektów budowlanych od krawędzi drogi określoną w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;

2. docelową rozbiórką młyna z chwilą budowy drogi ekspresowej.

W czasie wizji w terenie organ I instancji ustalił, że budynek młyna jest niezamieszkały. Inwestowanie w przebudowę obiektu i podwyższenie jego standardu, który w niedalekiej przyszłości zostanie rozebrany pomijając jego nienormatywną odległość od drogi nie może być przez zarząd drogi uzgodnione pozytywnie. Koncepcja drogi ekspresowej [...] została w maju 2002 r. zatwierdzona przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad.

J. J. wniósł skargę na postanowienie z dnia [...].10.2004 r. zarzucając naruszenie przepisów ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz błędne ustalenia w zakresie stanu faktycznego sprawy.

W uzasadnieniu skarżący skargi wskazał, że budynek młyna został usytuowany w odległości 10 m od krawędzi jezdni drogi krajowej na długo przed dniem wejścia w życie ustawy o drogach krajowych .Podniósł także, że nie może prowadzić młyna, albowiem nie spełnia on warunków unijnych , nie może go także zmodernizować bo to wiązałoby się z koniecznością jego usytuowania jeszcze bliżej krawędzi jezdni części tego budynku. Biorąc pod uwagę, że w chwili obecnej skarżący jest zobowiązany płacić wysokie podatki celowym jest zmiana użytkowania części budynku co obniżyłoby ponoszenie kosztów z tytułu podatków od nieruchomości.

W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

W odpowiedzi na skargę Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumenty zawarte z uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz.U. nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne powołane są do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. ( art. 134§1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153, poz. 1270 ).Kierując się powyższym unormowaniem Sąd ocenił, że skarga nie jest zasadna a zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.

Stosownie do treści art. 53 ust. 4 pkt. 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz.U. nr 80 poz. 717 z późn. zm. ) decyzje o warunkach zabudowy wydaje się po uzgodnieniu z właściwym zarządcą drogi w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego lub obszarów przyległych do ujętych w planie projektowanej inwestycji drogowej.

Strona 1/2