Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rząsa, Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman, sędzia WSA Katarzyna Golat (spr.), Protokolant ref. Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi N. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz N. M. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzją z dnia [...].02.2016 r. nr [...] Szef Urzędu do spraw Cudzoziemców, na podstawie art. 199 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12.12.2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz.1650, Dz. U. z 2014 r. poz. 463, z późn. zm.), zwanej dalej u.o.c. oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23, zwana dalej: Kpa), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez obywatelkę U. N.M., od decyzji Wojewody [...] z dnia [...].09.2015 r. Nr [...] orzekającej o cofnięciu zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, udzielonego jej decyzją Wojewody [...] z dnia [...].01.2004 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Stan sprawy przedstawiał się następująco.

W dniu [...].01.2004 r. Wojewoda [...] decyzją nr [...] udzielił skarżącej zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zostało ono udzielone cudzoziemce na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 3, w zw. z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 13.06.2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 128, poz. 1175), z uwagi na zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem polskim, F. M. W dniu [...].03.2014 r. Sąd Okręgowy W. skazał skarżącą za przestępstwo umyślne na karę 5 lat pozbawienia wolności.

Skarżąca przedstawiła odpis prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia [...].12.2014 r. sygn. akt [...], wraz z uzasadnieniem utrzymującego w mocy zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego W. z dnia [...].03.2014 r. sygn. akt [...].

Wojewoda [...] decyzją z [...].06.2015 r. Nr [...] orzekł o cofnięciu cudzoziemce zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W podstawie prawnej decyzji powołano art. 199 ust. 3 u.o.c. Natomiast w uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji stwierdził, iż cudzoziemka wypełnia przesłankę do cofnięcia zezwolenia na pobyt stały wymienioną w art. 199 ust. 1 pkt 4 u.o.c.

W dniu 16.07.2015 r., tj. w ustawowym terminie skarżąca złożyła odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców.

Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...].08.2015 r. Nr [...] uchylił decyzję Wojewody [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji Szef Urzędu wskazał, iż organ I instancji powinien zastosować przepisy art. 199 ust. 1 pkt 4, w związku z art. 507 pkt 2 u.o.c.

W dniu [...].09.2015 r. Wojewoda [...] wydał decyzję Nr [...] orzekającą o cofnięciu zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielonego skarżącej. W podstawie prawnej decyzji powołano art. 199 ust. 1 pkt 4 u.o.c., zaś w jego uzasadnieniu stwierdzono, iż cudzoziemka została skazana wyrokiem Sądu Okręgowego W. z dnia [...].03.2014 r. na karę 5 lat pozbawienia wolności. Ponadto Wojewoda [...] stwierdził, iż przedmiotowa decyzja nie narusza art. 8 pkt 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.).

Strona 1/7