II.2. Odwołanie od powyższej decyzji Starosty [...] wniósł Burmistrz Miasta i Gminy [...], podnosząc w szczególności, że choć pracownicy Urzędu Miasta i Gminy [...] posiadają możliwość korzystania z aplikacji Kataster OnLine, to jednak wniosek dotyczył udostępnienia danych w postaci plików w formacie GML.
II.3. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego powołaną na wstępie decyzją z [...] lutego 2018 r. utrzymał w mocy decyzję Starosty [...]. Organ odwoławczy podzielił ustalenia organu I instancji, podkreślając, że kluczowe znaczenie w sprawie ma ograniczenie nieodpłatnego dostępu do danych zgromadzonych w rejestrze do danych niezbędnych do realizacji powierzonych zadań publicznych. Natomiast w realiach sprawy wnioskowane udostępnienie danych zarówno graficznych, jak i opisowych dla całego obszaru miasta i gminy [...] przekracza dane niezbędne do realizacji zadań wymienionych we wniosku, tj. spraw planistycznych oraz opłat adiacenckich. Opłaty te dotyczą bowiem jedynie części właścicieli nieruchomości, a nie wszystkich mieszkańców wskazanego terenu. Wobec tego dostęp do danych za pomocą aplikacji Kataster OnLine oraz systemu informacji przestrzennej Starostwa Powiatowego w [...] został uznany za całkowicie wystarczający dla zabezpieczenia realizacji zadań publicznych przez wnioskodawcę. Instytucja wymiany danych zawartych w rejestrach prowadzonych przez organy administracji publicznej ma bowiem przeciwdziałać żądaniu od strony dowodów potwierdzających fakty powszechnie znane organowi z urzędu, a jej zadaniem nie jest nieodpłatne pozyskiwanie wszelkich danych prowadzonych przez organy administracji publicznej. Przechowywanie wszystkich danych w wielu systemach prowadziłoby do nieracjonalnego wydatkowania środków publicznych na wielokrotne zabezpieczenie tych samych danych.
III.1. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z [...] lutego 2018 r. wniósł Burmistrz Miasta i Gminy [...] (dalej również: "skarżący"). W skardze postawiono zarzuty naruszenia:
a) art. 15 ust. 1 ustawy o informatyzacji podmiotów realizujących zadania publiczne polegające na jego błędnej wykładni poprzez uznanie, iż wnioskowane udostępnienie danych przekracza dane niezbędne do realizacji zadania wymienionego we wniosku,
b) art. 107 § 3 k.p.a. polegające na nieodniesieniu się w uzasadnieniu decyzji do zarzutów podniesionych w odwołaniu, niewyjaśnieniu podstawy prawnej oraz nierozpatrzeniu w całości sprawy.
Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżący podniósł w szczególności, że organ II instancji w sposób arbitralny ocenił, iż wnioskowane udostępnienie danych dla całego obszaru miast i gminy [...] przekracza dane niezbędne do realizacji zadań wymienionych we wniosku, przy czym odniósł się jedynie do spraw planistycznych i opłat adiacenckich, a pominął sprawy podatków i opłat lokalnych. Powołując się na wyrok WSA w Poznaniu z 17 stycznia 2018 r., II SA/Po 692/17, skarżący zwrócił również uwagę na cel ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który miał polegać na nałożeniu na każdy podmiot, który już prowadzi jakiś rejestr publiczny, obowiązku zapewnienia wszystkim innym podmiotom, które realizują zadania publiczne z mocy prawa lub na podstawie umowy, nieodpłatnego dostępu do danych zgromadzonych w prowadzonym rejestrze.