Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędziowie asesor WSA Agnieszka Wójcik, asesor WSA Tomasz Wykowski, Protokolant Dominik Niewirowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2005 r. sprawy ze skargi G. L. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2005 r. nr [...] w przedmiocie przejęcia na własność Państwa gospodarstwa rolnego uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie z dnia [...] listopada 2004 r.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2004r., po rozpatrzeniu odwołania O. w G., uchyliło decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] marca 2004r. ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu na prawym brzegu W., km [...], działka nr [...] we wsi R. i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji podało, iż zgodnie z art. 87 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalone przed dniem 1 stycznia 1995r. zachowują moc do czasu uchwalenia nowych planów, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003r. Decyzja Wójta Gminy S. wydana została na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy S., uchwalonego uchwałą Rady Gminy Nr [...] z dnia [...] czerwca 1992r., który zgodnie z cytowanym przepisem przestał obowiązywać trzy miesiące przed jej wydaniem. Stanowił on jednak podstawę ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu określonego w decyzji co oznacza, iż decyzja wydana na jego podstawie musi zostać uchylona. Wobec tego należało przyjąć, iż plan zagospodarowania, na podstawie którego wydano zaskarżoną decyzję wygasł i na przedmiotowym terenie brak jest obowiązującego planu zagospodarowania. W tej sytuacji decyzję należało uchylić, gdyż sprawa wymaga przeprowadzenia ponownego postępowania w całości.
Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w W. (wnioskodawca postępowania administracyjnego) w skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2004r. wniósł o jej uchylenie i zasądzenie od organu kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych. Zarzucił rażące naruszenie art. 138 § 2 K.p.a. i art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Podniósł, iż z mocy art. 85 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym do spraw wszczętych pod rządem poprzednio obowiązujących przepisów, czyli ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym, stosuje się przepisy dotychczasowe. Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie, gdyż wniosek o ustalenie warunków zabudowy został złożony 25 października 2002r. Przepisami dotychczasowymi są przepisy prawa miejscowego, czyli planu zagospodarowania przestrzennego, który utracił moc z woli ustawodawcy z dniem 31 grudnia 2003r. Nadto wskazał, iż uchylić decyzję pierwszej instancji do ponownego rozpoznania organ odwoławczy jest władczy tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. W sprawie organ odwoławczy ograniczył się do stwierdzenia o braku podstawy prawnej do wydania decyzji, co sugerowałoby raczej umorzenie postępowania przed organem pierwszej instancji, a skoro tak to mógł dokonać tego organ odwoławczy. Organ nie wskazał jakie okoliczności sprawy powinny być wzięte pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Zdaniem skarżącego takie rozstrzygnięcie przyczyni się do wydłużenia postępowania, z naruszeniem zasady z art. 7 i 12 K.p.a.