Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Jakub Linkowski /spr./ Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Otylia Wierzbicka Protokolant Julia Dobrzańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Gospodarki i Pracy z dnia [...] września 2004 r. Nr [...] w przedmiocie przejęcia na własność Państwa przedsiębiorstwa - oddala skargę -
Minister Gospodarki i Pracy decyzją z dnia [...] września 2004r., nr [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - po ponownym rozpatrzeniu sprawy- utrzymał w mocy decyzję Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2003r. znak: [...], którą minister stwierdził nieważność zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] lutego 1950r. znak [...] w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem [...] - J.N. i S. Sp. z o.o. w K., oraz orzeczenia Przewodniczącego Komitetu [...] z dnia [...] września 1961r. znak: [...] w sprawie stwierdzenia przejścia na własność Państwa ww. przedsiębiorstwa - jako podjętych z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu decyzji organ naczelny podał, że w toku postępowania nadzorczego ustalono, że podjęte decyzje: Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] lutego 1950r. znak: [...] w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem oraz Przewodniczącego Komitetu [...] z dnia [...] września 1961r. znak: [...] w sprawie stwierdzenia przejścia na własność Państwa przedsiębiorstwa - w odniesieniu do omawianego przedsiębiorstwa wydane zostały z rażącym naruszeniem prawa. Ustanowienie przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem pn. [...]- J.N. i S. Sp. z o.o. w K. w trybie przepisów dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918r., a następnie przejęcie go na własność Państwa na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym stanowiło rażące naruszenie prawa dające podstawę do wyeliminowania ich z obrotu prawnego.
Przepisy dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego (Dz. Pr. Nr 21, poz. 67). stanowiły, że przymusowy zarząd państwowy można było ustanawiać nad przedsiębiorstwami pozostającymi w bezruchu lub zagrożonymi bezruchem, jeżeli ich uruchomienie lub utrzymanie w ruchu leżało w interesie Państwa. Oznacza to, że jego ustanowienie mogło dotyczyć tylko zakładów nieczynnych (celem ich uruchomienia) lub też takich, których funkcjonowanie było zagrożone (celem utrzymania ich w ruchu), jeżeli wymagał tego interes Państwa. Przesłanki te musiały zachodzić kumulatywnie. Nie spełnienie choćby jednej z nich wykluczało zastosowanie przepisów tego dekretu. Ratio legis przepisów tego dekretu polegało nie na upaństwawianiu przedsiębiorstw, lecz jedynie na podtrzymywaniu działalności gospodarczej w przypadku, gdy ich właściciele nie mogli lub nie chcieli prowadzić działalności, a której podtrzymanie lub wznowienie było konieczne ze względu na interes Państwa.
Z protokółu zdawczo-odbiorczego z dnia [...] marca 1950r. wynika, że przedmiotowe przedsiębiorstwo w dniu wydania zarządzenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] lutego 1950r. w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego znajdowało się w stanie ruchu. Zakład przeżywał pewne trudności ekonomiczne związane z zaprzestaniem używania przez Polski Monopol [...] dla swoich wyrobów i zaprzestania zamawiania tych opakowań lecz przedmiotowy Zakład rozpoczął produkcję opakowań na [...] dla Wytwórni Chemicznej "[...]" w K..