Dnia 18 maja 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.) Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 maja 2017 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] sierpnia 2013 roku numer [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
I. Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] (dalej także "zaskarżonym postanowieniem") Minister Spraw Wewnętrznych (dalej także "Minister"), po rozpatrzeniu zażalenia J. S. (dalej "skarżącego") na postanowienie Wojewody [...] (dalej także "Wojewody") z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], odmawiającego wszczęcia na wniosek skarżącego postępowania administracyjnego, utrzymał postanowienie Wojewody w mocy.
II. Stan sprawy, poprzedzający wydanie przez Ministra zaskarżonego obecnie postanowienia z dnia [...] sierpnia 2013 r., przedstawia się w następujący sposób:
1. Pismem z dnia 13 maja 2013 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta [...] (dalej także "Prezydenta") z dnia [...] stycznia 1981 r. nr [...] (dalej także "decyzji z 1981 r.") - wydanej na podstawie art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz. U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328 z późn. zm.) - o zmianie nazwiska J. P. z nazwiska "P." na nazwisko "S.".
2. Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2013 r., wydanym na podstawie art.61a k.p.a., Wojewoda odmówił wszczęcia żądanego postępowania, stwierdzając brak po stronie skarżącego koniecznego interesu prawnego w rozumieniu art.28 k.p.a.
3. Skarżący wniósł do Ministra zażalenie na postanowienie Wojewody, kwestionując jego zgodność z prawem.
III. Zaskarżonym obecnie postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. Minister rozpatrzył zażalenie skarżącego na postanowienie Wojewody, utrzymując to postanowienie w mocy.
Uzasadniając własne rozstrzygnięcie, Minister wskazał w szczególności, że zarówno na gruncie obecnie obowiązujących przepisów o zmianie imienia i nazwiska, jak i w przypadku regulacji obowiązujących w chwili wydania decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] stycznia 1981 r., prawo do zmiany imienia i nazwiska w trybie administracyjnym przysługuje osobie, która imię i nazwisko nosi. Prawo to jest prawem osobistym i niezbywalnym. Zatem stroną o zmianę nazwiska może być wyłącznie osoba, której postępowanie dotyczy i która wnosi o zmianę własnego nazwiska na inne, i tylko ta osoba będzie posiadała przymiot strony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o zmianie nazwiska. Przymiot strony w postępowaniu dotyczącym badania legalności decyzji o zmianie nazwiska, w tym także co do wystąpienia przesłanek nieważności decyzji wskazanym w art. 156 § 1 k.p.a., nie może przysługiwać osobie trzeciej, gdyż jest to wynikiem szczególnego charakteru ochrony nazwiska, jako dobra osobistego w rozumieniu art. 23 k.c. W ocenie Ministra postępowanie mające na celu wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji Prezydenta z dnia [...] stycznia 1981 r. mogłoby być wszczęte wyłącznie na wniosek J. S.. J. S. nie przysługuje prawo do żądania wszczęcia postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji o zmianie nazwiska J. P. z nazwiska "P." na nazwisko "S.", gdyż nie posiada przymiotu strony w rozumieniu art. 28 kpa. Uciążliwości jakich doznaje J. S. w związku z noszeniem tego samego nazwiska przez J. S., czy zamiar wystąpienia o przewidzianą przepisami Kodeksu cywilnego ochronę dóbr osobistych, zdaniem organu odwoławczego, nie dają podstaw do przyznania J. S. przymiotu strony w postępowaniu mogącym mieć wpływ na nazwisko J. S..