Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Beata Sobocha (spr.), Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi I. O. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. wydaną na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 6 lit. a w związku z art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2011 r., Nr 264, poz. 1573 z późn. zm.) dalej "o cudzoziemcach" oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267) dalej "k.p.a." po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez S. W., pełnomocnika O. I. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2013 r., nr [...] o odmowie udzielenia wnioskodawczyni zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W dniu [...] lutego 2013 r. O. I. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na czas oznaczony z uwagi na wieloletni pobyt wraz z rodziną oraz pracę na terytorium Polski.

Wojewoda [...] w uzasadnieniu w decyzji z dnia [...] września 2013 r. odmawiającej udzielenia wnioskowanego zezwolenia, stwierdził, w oparciu o zebrany materiał dowodowy na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 i pkt 6 lit. a i lit. b w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach, iż cudzoziemka nie dysponuje stabilnym i regularnym źródłem dochodów wystarczającym do pokrycia kosztów zamieszkania w Polsce i jej rodziny. Organ I instancji odmówił udzielenia przedmiotowego zezwolenia także z powodu załączenia przez cudzoziemkę do przedmiotowego wniosku dokumentów zawierających fałszywe informacje oraz dokumentu podrobionego lub przerobionego, złożonego jako autentyczny- deklaracji PIT-37 cudzoziemki za lata 2010 - 2012.

W odwołaniu pełnomocnik skarżącej zaskarżył powyższą decyzję w całości.

Organ II Instancji uzasadniając swoją decyzję stwierdził, że zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 6 lit a, b ustawy o cudzoziemcach cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jeżeli w postepowaniu o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony cudzoziemiec złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwie dane osobowe lub fałszywe informacje.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców po przeprowadzeniu postępowania w sprawie oraz po zgromadzeniu materiału dowodowego ustalił, iż O. I. przebywa w Polsce od 2002 r. Pierwsze zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony uzyskała od Wojewody [...] w dniu [...] lutego 2012 r. Od tego czasu przebywa w Polsce na podstawie kolejno uzyskiwanych zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony. Ostatnie zezwolenie uzyskała w dniu [...] kwietnia 2012 r. od Wojewody [...] z terminem ważności do dnia [...] kwietnia 2013 r. na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach.

W dniu 11 marca 2013 r. skarżąca wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE. Decyzją z dnia [...] września Wojewoda [...] na podstawie art. 67 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach odmówił skarżącej udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE.

O. I. mieszka w województwie [...] w G. z mężem U. T., synem, małoletnim E. U. oraz córką, małoletnią E. U.

Strona 1/6