Dnia 8 września 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka Sędziowie Sędzia WSA Monika Barszcz Sędzia WSA Piotr Korzeniowski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 września 2020 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. A. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2016 roku nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego oddala skargę.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej: organ, Minister) w decyzji z [...] sierpnia 2019 r., znak [...] po rozpatrzeniu wniosku T. A. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] maja 2016 r. znak [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Decyzja była wynikiem następujących ustaleń i oceny prawnej.
Naczelnik Gminy [...] (dalej: Naczelnik) w decyzji z [...] sierpnia 1979r. orzekł o przejęciu od T. M.i S. małż. A. oraz E. i Z. małż. K. na własność Państwa części gospodarstwa rolnego. W skład przejętej części gospodarstwa wchodziły: działki oznaczone numerami ewidencyjnymi [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] o łącznej powierzchni 5,56 ha położone we wsi [...] oraz działki oznaczone numerami ewidencyjnymi [...] i [...] o łącznej powierzchni 1 ha, położone we wsi [...].
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powołanej na wstępie decyzji wystąpiła T. A..
Minister w decyzji z [...] maja 2016 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Gminy [...] z [...] sierpnia 1979 r.
Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra z [...] maja 2016 r. wystąpiła T. A. zarzucając
1. naruszenie przepisów postępowania tj. art. 7, 77 i 80 k.p.a. w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy przez zaniechanie zgromadzenia materiału dowodowego w zakresie niezbędnym do dokonania oceny w ramach postępowania nadzorczego prawidłowości ustalenia wartości przejmowanej nieruchomości jak również brak dokonania oceny decyzji w zakresie pkt 2 i nast.;
2. naruszenie przepisu prawa materialnego tj. art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. w zw. z art. 53 ustawy z 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin poprzez dokonanie niewłaściwej wykładni przesłanki "nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego" przez błędne uznanie, że jest to pojęcie tożsame z "nieruchomością rolną" i w konsekwencji uznanie, że nieruchomości objęte wnioskiem z 1 lipca 1979 r. w sytuacji gdy nieruchomości położone we wsi [...] i [...] stanowiły części gospodarstwa rolnego w dacie wydania decyzji z [...] sierpnia 1979 r. i w konsekwencji błędnym uznaniu, że ww. decyzji nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Mając na uwadze powyższe skarżąca wniosła o jej zmianę i stwierdzenie nieważności ww. decyzji z dnia [...] sierpnia 1979 r.
Minister w decyzji z [...] sierpnia 2019 r., po rozpatrzeniu wniosku T. A., o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] maja 2016 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji z [...] sierpnia 2019 r. Minister wskazał, że legitymacja stron do występowania w postępowaniu została ustalona na podstawie postanowień Sądu Rejonowego w [...] : z [...] lutego 2004r. sygn. [...] o stwierdzeniu nabycia spadku po Z. K. z [...] listopada 2005r. sygn. [...] o stwierdzeniu nabycia spadku po E. K. oraz z [...] kwietnia 2007r. sygn[...] o stwierdzeniu nabycia spadku po S. A.. Przejęcie gruntów od małżonków A. oraz K. nastąpiło na podstawie art. 53 ustawy z 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140).