Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Sędziowie sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.), sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2014 r. sprawy ze skargi M. N. na postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego T.C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zaskarżonym do tut. Sądu postanowieniem [...] z dnia [...] maja 2013 r. Główny Geodeta Kraju (dalej jako GGK/organ) działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - dalej jako kpa) utrzymał w mocy postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] kwietnia 2013 r., znak: [...], odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] (WINGiK) z dnia [...] października 2004 r., znak: [...]. Ww postanowieniem z [...].10.2004 r., znak: [...] WINGiK utrzymał w mocy postanowienie Starosty P. z dnia [...] sierpnia 2004r., znak: [...] o odmowie wydania zaświadczenia dotyczącego gruntów ornych, leśnych, dróg, wód i nieużytków wchodzących w skład "[...] " lub "[...] ".
We wniosku z 13 lipca 2012r. o stwierdzenie nieważności postanowienia WINGiKa z dnia [...] października 2004 r. M.N. (dalej jako skarżący) podał, że ma prawo do danych ewidencyjnych dotyczących majątku rodzinnego w oparciu o ustawę o dostępie do informacji publicznej oraz przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami i ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne bez sprecyzowania ww przepisów. W dalszych pismach wskazywał też na naruszenie Konstytucji RP (art. 51 ust. 4 i art. 64 ust. 1).
Rozpatrując wniosek skarżącego organ wskazał, że w sprawie zachodzi przesłanka powagi rzeczy osądzonej, w rozumieniu art. 171 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej jako ppsa) i wyjaśnił, że postanowienie WINGiKa z dnia [...].10.2004 r., znak: [...], ostatecznie rozstrzygające sprawę wydania zaświadczenia dotyczącego gruntów wchodzących w skład ,,[...]" lub "[...]" było już przedmiotem kontroli sądu administracyjnego, który wyrokiem z dnia 03 marca 2005 r., sygn. akt III SA/Łd 1023/04 oddalił skargę na nie złożoną. Dalej organ podał, że prawomocne orzeczenie wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe przy czym, zgodnie z art. 171 ppsa wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku ze skargą stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu organ przywołał uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 grudnia 2009 r., sygn. akt I OPS 6/09, w której wyrażony został pogląd, że oddalenie skargi na decyzję przez sąd administracyjny zamyka organom administracyjnym, legitymowanym do uruchomienia nadzwyczajnego trybu postępowania administracyjnego o stwierdzenie nieważności tej decyzji, możliwość pozbawienia jej mocy wiążącej w tym trybie w takim zakresie, w jakim przyczyny tej wadliwości objęte zostały zakresem rozpoznania i orzekania sądu administracyjnego. Zdaniem organu skarżący ponownie podnosił kwestię naruszenia przepisów Konstytucji RP, w tym art. 64 ust. 1, art. 51 ust. 4, (jako naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 kpa) ale kwestia ta była już przedmiotem orzekania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, o czym świadczy uzasadnienie wydanego w tej sprawie wyroku z dnia 03.03.2005 r., sygn. akt III SA/Łd 1023/04. W konsekwencji, w ocenie GGK, nie było podstaw do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności spornego postanowienia z 2004r.