Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant spec. Dominik Niewirowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2013 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
I. Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Nr [...] (dalej "zaskarżoną decyzją") Główny Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] listopada 2012 r. Nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2010 r. [...] uchylającej w całości decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] maja 2010 r. Nr [...] i umarzającej postępowanie pierwszej instancji.
II. Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie sprawy:
1. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w H. (dalej "Inspektor Sanitarny w H. ") postanowieniem z dnia [...] lutego 2010 r. Nr [...] uzgodnił warunki realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na budowie obory wolnostanowiskowej, bezściółkowej, dla krów mlecznych n 200 DJP wraz z niezbędną infrastrukturą na działce nr [...] we wsi [...] , gm. N. , na etapie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
2. [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w B. (dalej "Inspektor Sanitarny w B. ") decyzją z dnia [...] maja 2010 r. Nr [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności powyższego postanowienia Inspektora Sanitarnego w H. z dnia [...] lutego 2010 r.
3. Główny Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. uchylił w całości decyzję Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] maja 2010 r. i umorzył postępowanie pierwszej instancji, z uwagi na fakt, że wobec treści art. 126 k.p.a. nie było podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie rozstrzygnięcia zawartego w art. 157 § 3 k.p.a., tj. orzeczenia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia z dnia [...] lutego 2010 r.
4. Pismem z dnia 25 listopada 2010 r. J. W. (dalej "skarżąca") złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Głównego Inspektora Sanitarnego w części umarzającej postępowanie w pierwszej instancji.
5. Główny Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. odmówił stwierdzenia nieważność własnej decyzji z dnia [...] czerwca 2010 r.
III. Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] listopada 2012 r.
W uzasadnieniu decyzji organ administracji publicznej wskazał, między innymi, co następuje:
1. Postanowienie Inspektora Sanitarnego w H. z dnia [...] lutego 2010 r. zostało wydane w trybie art. 153 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.; dalej "ustawy o informacji o środowisku"). Na postanowienie to nie służy zażalenie. W takiej sytuacji strona nie miała podstaw prawnych żądania stwierdzenia nieważności przedmiotowego postanowienia. Kodeks postępowania administracyjnego nie przewiduje bowiem możliwości stwierdzenia nieważności postanowień, na które nie służy zażalenie (art. 126 k.p.a.).