Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Otylia Wierzbicka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Anna Szymańska, asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2008 r. sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy uchyla zaskarżone postanowienie
[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków w B. postanowieniem z dnia [...] grudnia 2007 r., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. Burmistrza Miasta B., uzgodnił projekt decyzji o warunkach zabudowy dotyczący przebudowy parteru istniejącego budynku na potrzeby lokalu gastronomicznego, na działce oznaczonej nr ew. [...] przy ul. [...] w B.
W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że przedmiotowa działka położona jest w części miasta wpisanej do rejestru zabytków województwa [...] decyzją z dnia [...] stycznia 1957 r. nr [...] i znajduje się pod pozycją [...]. Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że ochronie konserwatorskiej podlega "stary układ ulic i placów miejskich" jako zabytek urbanistyczny. Projektowana inwestycja polegająca na przebudowie parteru istniejącego budynku na lokal gastronomiczny nie zmieni kubatury obiektu oraz istniejącej linii zabudowy. Nowa funkcja przewidziana w parterze istniejącego budynku nie naruszy zabytkowego charakteru chronionej części miasta i nie spowoduje pogorszenia warunków ochrony konserwatorskiej.
Na powyższe postanowienie wniesiono zażalenie.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] lutego 2008 r., po rozpatrzeniu zażalenia, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy uznał, że kwestionowane uzgodnienie projektowanej inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania części budynku jest prawidłowe. Budynek mieszkalny przy ul. [...] nie jest wpisany indywidualnie do rejestru zabytków. Podlega ochronie konserwatorskiej jako element wpisanego w rejestrze układu urbanistycznego. Zgodnie z zasadą ochrony konserwatorskiej takich układów, organ konserwatorski odniósł się wyłącznie do wpływu inwestycji na zabytkowy układ urbanistyczny miasta. Prace polegające na wewnętrznej przebudowie parteru budynku nie niosą ze sobą zagrożenia negatywnego wpływu na wartości zabytkowe chronione prawnie poprzez wpis do rejestru zabytków. Jednocześnie organ wskazał, że Burmistrz Miasta B. wszczął postępowanie o ustalenie warunków zabudowy dla wyżej wskazanej inwestycji w toku prowadzenia postępowania legalizacyjnego, dotyczącego samowolnej zmiany sposobu użytkowania przedmiotowego budynku mieszkalnego na pub, wszczętego przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
Na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł J. S. W skardze zarzuca błędną ocenę okoliczności faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia. Skarżący podnosi, że nie chodzi w sprawie o uzgodnienie projektowanej inwestycji lecz o zalegalizowanie samowoli budowlanej polegającej na dobudowaniu do istniejącego obiektu przybudówki, w której zostały usytuowane toalety. Naruszona więc została linia zabudowy, a także kubatura obiektu. Wojewódzki Konserwator Zabytków odniósł się, według skarżącego, do ustaleń zawartych w projekcie decyzji o warunkach zabudowy, a nie do stanu faktycznego. Przeprowadzone postępowanie w sprawie samowolnej zmiany sposobu użytkowania budynku mieszkalnego na lokal gastronomiczny doprowadziło do wydania ostatecznej decyzji nakazującej przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania budynku mieszkalnego. Zaskarżone postanowienie legalizuje zarówno samowolę w zakresie zmiany sposobu użytkowania jak i samowolę budowlaną.