Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska, Sędziowie sędzia WSA Joanna Borkowska, sędzia WSA Leszek Kobylski (spr.), Protokolant ref. staż. Agnieszka Szymańczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2019 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga M. W. (dalej: "skarżący", "wnioskodawca", "strona") na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (dalej: "Prezes IPN", "organ") z dnia [...] stycznia 2019 r. Nr [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania przed Prezesem Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu prowadzone na wniosek skarżącego z dnia 1 października 2018 r., w sprawie potwierdzenia osadzenia J. W. w więzieniu [...] w okresie od lipca 1944 r. do czerwca 1945 r. tj. potwierdzenia okresów przebywania w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski w latach 1944-1956 bez wyroku za działalność polityczną bądź religijną, związaną z walką o suwerenność i niepodległość.
U podstaw podjętego w tej sprawie rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia.
Wnioskiem z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu do Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w [...] - 5 października 2018 r.) skarżący zwrócił się do Instytutu Pamięci Narodowej o wydanie decyzji administracyjnej potwierdzającej osadzenie bez wyroku w latach 1944-1945 jego zmarłego ojca - J. W. Jako podstawę przedmiotowego wniosku strona wskazała przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2018 r., poz. 276 ze zm.; dalej: "ustawa o kombatantach").
Wskazaną na wstępie decyzją Nr [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. Prezes IPN, działając na podstawie art. 105 § 1 w zw. z art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej: "k.p.a.") oraz art. 4 ust 1 pkt 4 oraz art. 20 ust. 3 ustawy o kombatantach, umorzył przedmiotowe postępowanie. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał ,iż zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 lit. a) w związku z art. 4 ust 1 pkt 4 ustawy o kombatantach Prezes IPN potwierdza okresy przebywania w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia w latach 1944 -1956 bez wyroku - za działalność polityczną bądź religijną, związaną z walką o suwerenność i niepodległość. Natomiast z art. 20 ust. 3 ustawy o kombatantach stanowi, że uprawnienia, o których mowa w ust. 2, przysługują również wdowom lub wdowcom - emerytom i rencistom oraz osobom pobierającym uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne pozostałym po kombatantach i innych osobach uprawnionych.
Organ podniósł, iż z wnioskiem z dnia 1 października 2018 r. dotyczącym potwierdzenia wobec zmarłego J. W. okoliczności o których mowa w art. 4 ust 1 pkt 4 ustawy o kombatantach, wystąpił jego syn - M. W. Wskazał, iż ze zgromadzonego w sprawie materiału wynika, że postępowanie toczyło się, pomimo iż w świetle art. 28 k.p.a. w związku z art. 20 ust. 3 ustawy o kombatantach, M. W. nie przysługuje przymiot strony. W związku z powyższym, że skarżący nie mógł złożyć wniosku w sprawie potwierdzenia przez Prezesa IPN osadzenia J. W. bez wyroku w latach 1944-1945 w areszcie UB, niniejsze postępowanie należało umorzyć.