Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Cysek Sędzia NSA Otylia Wierzbicka Asesor WSA Tomasz Wykowski (spr.) Protokolant Danuta Gorzelak - Maciak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącego P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. 800 (osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2004 r. KOC [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. nr [...] z dnia [...] kwietnia 2004 r., odmawiającą ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, polegającej na rozbudowie stacji bazowej P. "[...]" nr [...] na budynku [...].

W uzasadnieniu decyzji SKO podzieliło pogląd wyrażony przez organ I instancji, iż budowa stacji bazowej telefonii komórkowej nie stanowi inwestycji celu publicznego, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz.717 z późn.zm.). Odmiennego wniosku nie można wywodzić z faktu, iż ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz.1800) posługuje się pojęciem "publiczny" w odniesieniu do operatora wykonującego działalność telekomunikacyjną na podstawie zezwolenia i w odniesieniu do sieci telekomunikacyjnej spełniającej określone wymagania ale jest ono używane w innym znaczeniu niż "cel publiczny", zdefiniowany w art.6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 261, poz.2603), do którego to przepisu odsyła ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Gdyby ustawodawca uznał budowę stacji bazowej telefonii komórkowej za cel publiczny, niewątpliwie zamieściłby ją w wykazie znajdującym się w art.6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w którym znalazły się m.in. inwestycje o charakterze pokrewnym do stacji bazowych telefonii komórkowej - np. urządzenia do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej. Stacje bazowe telefonii komórkowej spełniają jedną z dwóch przesłanek celu publicznego, gdyż mają na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty, nie spełniają jednak przesłanki konieczności zajmowania określonego obszaru terenu, ponieważ przesyłanie sygnałów następuje w powietrzu, bez potrzeby ograniczania lub odejmowania prawa do terenu podmiotów, przez które inwestycje przechodzą. Inną przyczyną niemożności uznania stacji bazowych telefonii komórkowej za inwestycje celu publicznego jest fakt, iż realizatorem inwestycji nie są podmioty publiczne (Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego).

Skargę na powyższą decyzję wniosła P. sp. z o.o. w W., żądając uchylenia zaskarżonego orzeczenia. Skarżący podtrzymał swoje stanowisko, iż budowa stacji bazowej telefonii komórkowej jest inwestycją celu publicznego w rozumieniu art.2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie skarżącego stanowisko takie podziela Minister Infrastruktury (w skardze powołuje się pismo tego organu z dnia 24 grudnia 2003 r.), Wojewoda [...] (decyzja z dnia [...] lutego 2004 r. znak [...]) oraz Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 9 lutego 2000 r., sygn. akt I S.A. 363/99, publ. LEX nr 55777). Jednocześnie w wydanej w podobnej sprawie decyzji z dnia [...] lipca 2004 r. znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. uznało, iż budowa stacji bazowej telefonii komórkowej może być zaliczona do inwestycji celu publicznego w związku z faktem, iż art.6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami jako jedną z inwestycji realizujących cel publiczny wymienia budowę i utrzymanie obiektów urządzeń "łączności publicznej". Zadania publiczne w tym zakresie mogą być przy tym wykonywane także przez podmioty niepubliczne.

Strona 1/2