Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi S. S.A. z siedzibą w O. na zarządzenie pokontrolne (...) Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia (...) stycznia 2008 r. nr (...) w przedmiocie zarządzenia pokontrolnego dotyczącego stosowania odpowiedniego oleju w procesie wytwarzania mas włóknistych I. uchyla zaskarżone zarządzenie pokontrolne z dnia (...) stycznia 2008 r. nr (...); II. zasądza od (...) Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącej S. S.A. z siedzibą w O. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zarządzeniem pokontrolnym z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (t. j.: Dz. U. z 2007 r. nr 44, poz. 287 ze zm.), w oparciu o wyniki kontroli przeprowadzonej w dniach 21 listopada 2007 r. i 11 grudnia 2007 r. w zakładzie S. S. A. w O. zarządził, aby w instalacji do wytwarzania mas włóknistych i produkcji papieru stosować olej opałowy ciężki spełniający wymagania jakościowe w zakresie zawartości siarki określone w § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 stycznia 2007 r. w sprawie wymagań jakościowych dotyczących zawartości siarki dla olejów oraz rodzajów instalacji i warunków, w których będą stosowane ciężkie oleje opałowe (Dz. U. nr 4, poz. 30), zwanego dalej "rozporządzeniem".
W uzasadnieniu zarządzenia pokontrolnego z dnia [...] stycznia 2008 r. organ podniósł, że kontrola przeprowadzona z pobraniem próbek ciężkiego oleju opałowego ze zbiorników magazynowych mazutu pieca obrotowego i kotła sodowego wykazała naruszenie § 2 pkt 2 rozporządzenia. Przepis ten stanowi, że zawartość siarki w przeliczeniu na masę w ciężkim oleju opałowym nie może być większa niż 1 %; natomiast z pobranych próbek wynika, iż zawartość siarki w oleju stosowanym przez zakład kontrolowanej spółki wynosi 1,69% w próbce pobranej ze zbiornika pieca obrotowego oraz 1,81% w próbce pobranej ze zbiornika kotła sodowego, co stanowi przekroczenie dopuszczalnej zawartości siarki odpowiednio o 0,69% i 0,81%.
Pismem z dnia 16 stycznia 2008 r. S. S. A. w O. wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa.
W uzasadnieniu pisma wskazano, że zastosowanie § 2 pkt 2 rozporządzenia nastąpiło z całkowitym pominięciem § 3 rozporządzenia, w którym zostały wymienione instalacje, które nie muszą spełniać wymagań jakościowych w zakresie zawartości siarki. Spółka podniosła, iż od początku kontroli podkreślała, że posiadane instalacje winny być traktowane bądź jako urządzenia technologiczne, do których w ogóle nie stosuje się przepisów rozporządzenia, bądź jako instalacje energetycznego spalania, do których ma zastosowanie § 3 pkt 3 rozporządzenia. W ocenie spółki stanowisko takie znajduje pełne potwierdzenie w znajdującym się w aktach piśmie Zastępcy Dyrektora Departamentu Energetyki Ministerstwa Gospodarki dnia [...] maja 2007 r., z którego wynika, że zarówno piec obrotowy do wypalania wapna, jak i kocioł sodowy są urządzeniami do spalania paliw podpadającymi pod § 3 pkt 3 rozporządzenia.
W opinii spółki pozbawiony jest podstaw również zarzut braku decyzji na dopuszczalną emisję z komina rozruchowego kotła sodowego, ponieważ ustawa Prawo ochrony środowiska nie określa dopuszczalnej emisji dla parametrów odbiegających od normalnych, w szczególności podczas rozruchu, awarii lub likwidacji urządzenia. Emisja w warunkach odbiegających od normalnych została opisana we wniosku o pozwolenia zintegrowane, jednakże Wojewoda [...] nie ustalił w nim dopuszczalnej emisji dla tych warunków uznając, że krótki czas rozruchu oraz osiągane w jego trakcie zanieczyszczenia nie mają istotnego wpływu na środowisko i nie ma potrzeby określania dopuszczalnej emisji dla tego trybu pracy instalacji.