Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anna Sękowska Sędziowie: sędzia WSA Grzegorz Rząsa (spr.) sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w S. na zarządzenie pokontrolne [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z [...] lutego 2021 r., [...] w przedmiocie gospodarowania odpadami oddala skargę.
I. Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest zarządzenie pokontrolne [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: "Inspektor" lub "WIOŚ" lub "Organ") z [...] lutego 2021 r., [...] (dalej: "zarządzenie pokontrolne"), którym Inspektor na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2021 r., poz. 1070; dalej "i.o.ś.") oraz ustaleń kontroli przeprowadzonej w okresie od 5 listopada do 7 grudnia 2020 r. w związku z działaniem [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej: "Skarżąca" lub "Spółka") na terenie Zakładu nr [...], znajdującego się na części dz. ew. [...], obręb [...], przy ul. [...] w [...] (dalej: "Zakład nr [...]"), udokumentowanej protokołem kontroli nr [...], zarządził podjęcie działań zmierzających do usunięcia nieprawidłowości w zakresie przestrzegania wymagań ochrony środowiska.
II. Zaskarżone zarządzenie zostało wydane w następującym stanie sprawy.
II.1. Skarżąca od 1 sierpnia 2016 r. prowadzi działalność polegającą na odzysku odpadów o zdolności przetwarzania ponad 75 ton na dobę z wykorzystaniem obróbki żużlu na terenie Zakładu nr [...]. Inspektor w okresie od 5 listopada do 7 grudnia 2020 r. przeprowadził planową kontrolę działalności Spółki na terenie ww. Zakładu za lata 2017-2020 r.
II.2. Po zakończeniu kontroli, zarządzeniem pokontrolnym z 11 lutego 2021 r. Organ zobowiązał w pierwszej kolejności Spółkę do prowadzenia ewidencji odpadów zgodnie ze stanem rzeczywistym (pkt 1 zarządzenia pokontrolnego) oraz do wypełniania kart ewidencji odpadów (dalej: "KEO") zgodnie z obowiązującym wzorem (pkt 2 zarządzenia pokontrolnego). W tym zakresie WIOŚ zwrócił uwagę, że ewidencja odpadów w Spółce dla działalności prowadzonej na terenie Zakładu nr [...] prowadzona jest niezgodnie ze stanem rzeczywistym, tj. w niektórych kartach ewidencji odpadów błędnie wskazano rodzaj prowadzonej działalności. WIOŚ zwrócił również uwagę na niespójność dokumentacji podnosząc m.in., że masa odpadów przekazanych, wskazana w karcie ewidencji odpadów dla odpadów o kodzie 19 12 02 z 2017 r. jest niespójna z okazanymi kartami przekazania odpadów. W karcie ewidencji odpadów masy wskazane dla karty przekazania odpadów nr [...] i karty przekazania odpadów nr [...] są niespójne z faktycznymi masami wskazanymi na okazanych kartach przekazania odpadów. Ponadto WIOŚ zwrócił uwagę, że nie wszystkie okazane karty ewidencji odpadów były wypełniane zgodnie z obowiązującymi w danym czasie regulacjami prawnymi, tj. rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 12 grudnia 2014 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów (Dz. U. z 2014 r. poz. 1973; dalej: "rozporządzenie w sprawie wzorów z 2014 r.") i rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 25 kwietnia 2019 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów (Dz. U. z 2019 r. poz. 819; dalej: "rozporządzenie w sprawie wzorów z 2019 r."). W niektórych kartach ewidencji odpadów WIOŚ stwierdził brak numeru karty, brak wskazanego rodzaju działalności, błędnie wskazany rodzaj działalności oraz w przypadku przekazywania odpadów do innego miejsca prowadzenia działalności danego posiadacza odpadów, tj. z Zakładu nr [...] do zakładu przy ul. [...] w [...] - nie wskazano tego miejsca, podając nazwę województwa, nazwę miejscowości, ulicę, numer domu i lokalu. W dalszej kolejności, WIOŚ uznał za zasadne zobowiązać Skarżącą do przedłożenia Marszałkowi Województwa [...] (dalej: "Marszałek") korekty rocznego zbiorczego zestawienia informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat za lata 2017-2019 z uwzględnieniem wprowadzania pyłów do powietrza z linii do przerobu żużla stalowniczego, zaś kopię ww. zbiorczych zestawień z potwierdzeniem ich nadania bądź złożenia w Urzędzie Marszałkowskim Województwa [...] w [...] winny zostać przekazane do WIOŚ (pkt 3 zarządzenia pokontrolnego). Uzasadniając takie stanowisko WIOŚ wskazał, że w zbiorczych zestawieniach informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat za lata 2017-2019 przedłożonych Marszałkowi Spółka nie uwzględniła wprowadzania pyłów do powietrza z linii do przerobu żużla stalowniczego. W przypadku gdy kontrolowany podmiot w zbiorczych zestawieniach informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat przedłożonych Marszałkowi nie uwzględnił wszystkich źródeł powodujących emisję pyłów i gazów do powietrza znajdujących się na terenie zakładu, zobowiązany jest do złożenia korekty ww. sprawozdań. Zarządzeniem pokontrolnym organ wezwał również Spółkę do wnoszenia opłaty za korzystanie ze środowiska w terminie ustawowym, tj. za dany rok kalendarzowy do 31 marca następnego roku na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska (pkt 4 zarządzenia pokontrolnego). WIOŚ podniósł bowiem, że Skarżąca opłatę za korzystanie ze środowiska za 2019 r. wniosła po terminie ustawowym, tj. 22 maja 2020 r. na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska. Idąc dalej WIOŚ zobowiązał Spółkę do prowadzenia instalacji zgodnie z warunkami wskazanymi w decyzji Prezydenta [...] z [...] marca 2016 r., nr [...] udzielającej pozwolenia zintegrowanego na prowadzenie instalacji do przerobu żużli stalowniczych na terenie Zakładu nr [...], kwalifikowanej do instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości, tj. instalacji w gospodarce odpadami dla odpadów innych niż niebezpieczne do odzysku o zdolności przetwarzania ponad 75 ton na dobę, z wykorzystaniem obróbki żużlu (dalej również: "pozwolenie zintegrowane"; pkt 5 zarządzenia pokontrolnego). Wydając takie zarządzenie WIOŚ uznał, że Skarżąca zobligowana jest prowadzić instalację zgodnie z warunkami wskazanymi w decyzji Prezydenta [...] z [...] marca 2016 r., nr [...]. Tymczasem, na podstawie okazanego przez Spółkę zestawienia wyprodukowanych kruszyw w latach 2017-2020 (do dnia 30 października 2020 r.) na terenie Zakładu nr [...] przy ul. [...] w [...] (instalacja do żużli) stwierdzono, że w wyniku przetwarzania odpadów w przedmiotowej instalacji powstaje kruszywo o frakcji: 0-31,5 mm, 0-90 mm, 31,5-63 mm, 40-90 mm i kruszywo (z okładzin), które zgodnie z oświadczeniem Skarżącej wyprodukowane posiada frakcję 63-250 mm. W tym kontekście WIOŚ wskazał, że zgodnie z częścią II pkt 2.2.1. i 2.2.2. pozwolenia zintegrowanego, kruszywo (materiał niemagnetyczny) kierowane jest do przesiewacza wibracyjnego. Kruszywo przesiewane jest przez sita o różnych średnicach oczek celem uzyskania frakcji 0/31,55 mm (alternatywnie 0-8 mm), 31,5/63 mm (alternatywnie 40-90 mm) oraz 63/250 mm. Jednocześnie ww. pozwolenie zintegrowane nie uwzględnia powstawania kruszywa o frakcji 0-90 mm, którego powstaje w wyniku przetwarzania przez Spółkę odpadów w przedmiotowej instalacji. Powyższe stanowi naruszenie warunków wskazanych w posiadanym przez Spółkę zezwoleniu zintegrowanym. WIOŚ zarządził także przedłożenie przez Spółkę wymaganych dokumentów co do wystąpienia do właściwego organu ochrony środowiska, w celu uregulowania stanu formalnoprawnego w zakresie emisji zanieczyszczeń do powietrza z pomocniczej instalacji do przeładunku oleju napędowego eksploatowanej na terenie Zakładu nr [...] (pkt 6 zarządzenia pokontrolnego). Motywując swoje stanowisko w tym zakresie, WIOŚ zwrócił uwagę, że na terenie kontrolowanego zakładu znajduje się pomocnicza instalacja do przeładunku paliwa, na olej napędowy o pojemności 5000 l (naziemny, dwupłaszczowy zbiornik) wykorzystywana na użytek własny Spółki. Kontrola wykazała, że stan formalnoprawny ww. instalacji do przeładunku paliwa jest nieuregulowany, tj. nie została ona zgłoszona do właściwego organu ochrony środowiska. Kończąc, WIOŚ w pkt 7 zarządzenia pokontrolnego zobowiązał Spółkę do dostosowania systemu wizyjnego monitoringu miejsc magazynowania odpadów do obowiązujących przepisów prawa, zarzucając przy tym Spółce, że zainstalowany na terenie zakładu przy ul. [...] w Dzielnicy [...] wizyjny system kontroli miejsc magazynowania odpadów nie jest dostosowany do wymagań określonych w art. 25 ust. 6a ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r., poz. 779; dalej: "u.o.o." lub "ustawa o odpadach"). Monitoringiem nie są objęte wszystkie miejsca magazynowania odpadów. Monitoring nie obejmuje zasięgiem całego miejsca magazynowania odpadów o kodzie 16 11 04 (okładziny piecowe i materiały ogniotrwałe z procesów metalurgicznych inne niż wymienione w 16 11 03). Nadto, zapis obrazu wizyjnego systemu kontroli miejsca magazynowania odpadów nie jest przechowany przez miesiąc od daty dokonania zapisu. Maksymalny zakres wyszukiwanego czasu to 24 godziny.