Sprawa ze skargi U. M. na czynność Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty recyklingowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie sędzia del. SO Aleksandra Westra (spr.), sędzia WSA Anita Wielopolska, Protokolant ref. staż. Magdalena Dębska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2018 r. sprawy ze skargi U. M. na czynność Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty recyklingowej oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/6

Skarżąca pismem z 1 grudnia 2017 r. zwróciła się do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o zwrot nienależnie wpłaconej kwoty z tytułu opłaty recyklingowych. Skarżąca stwierdziła, że przepisy ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji są niezgodne z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/53/WE.

Pismem z dnia 6 grudnia 2017 r. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej poinformował Skarżącą, że opłaty recyklingowe, których dotyczy wniosek, zostały wniesione na podstawie obowiązującego w momencie ich uiszczania przepisu art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2016 r., poz. 803 ze zm.). Stanowią one, zgodnie z art. 401 ust. 7 pkt 9 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r. poz. 672 ze zm.) przychód Narodowego Funduszu, który - w myśl tej ustawy - jest wydatkowany na ściśle określony cel związany z ochroną środowiska. Narodowy Fundusz nie nalicza opłaty recyklingowej, nie jest jej wierzycielem, nie ma też legitymacji do samodzielnego decydowania w sprawie zaniechania przyjmowania na swój rachunek wpływów z tego tytułu, jak i zwrotu już otrzymanych należnych kwot, bez dyspozycji ustawodawcy. Nadto Fundusz wskazał, że obowiązek wniesienia opłaty recyklingowej, na podstawie art. 12 ustawy o recyklingu dotyczył każdego podmiotu, który wprowadził pojazd na terytorium Polski do dnia 31 grudnia 2015 r. Regulacja zawarta w art. 5 ust. 4 dyrektywy 2000/53/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. wyklucza natomiast wyłącznie możliwość ustanowienia przez krajowego prawodawcę regulacji nakładających określone opłaty o charakterze publicznoprawnym bezpośrednio na osobę przekazującą pojazd do unieszkodliwienia. Norma ta nie pozostaje w sprzeczności z pobieraniem określonych opłat o innym charakterze, niezbędnych do zarejestrowania pojazdu na terenie Polski. Zarejestrowanie używanego pojazdu nie jest bowiem jednoznaczne z przekazaniem go do unieszkodliwienia, gdyż w takim przypadku przywieziony z zagranicy pojazd należałoby zakwalifikować jako odpad, którego przemieszczanie transgraniczne podlega odrębnym procedurom. Fakt zarejestrowania pojazdu świadczy o chęci jego dalszego użytkowania, zgodnie z przeznaczeniem. Może być on w przyszłości przekazany do unieszkodliwienia bądź stanowić przedmiot dalszego obrotu. W tym kontekście obowiązek wniesienia opłaty, powiązany z faktem rejestracji, nie może być kwalifikowany jako naruszający zakaz pobierania opłat na etapie przekazania pojazdu do unieszkodliwienia. W ocenie Funduszu w regulacji tej wyrażono zasadę obowiązku zapewnienia przez państwa członkowskie, aby koszty związane z przekazaniem pojazdu do unieszkodliwienia pokrywali w całości lub znacznej części producenci. Zatem dopiero w przypadku udowodnienia przez przedsiębiorcę, który nie jest producentem pojazdu, a dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, że wniesiona przez niego opłata w wysokości 500 zł pokrywa całość kosztów wiążących się z utrzymaniem systemu unieszkodliwiania pojazdów wycofanych z eksploatacji, możliwe byłoby uznanie, że doszło do naruszenia dyrektywy 2000/53/WE z uwagi na brak partycypacji producentów w utrzymaniu systemu. Jednak nawet wówczas kwestionowana mogłaby być wyłącznie wysokość opłaty, nie zaś sama zasada jej ustanowienia.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne