Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Joanna Borkowska, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi E. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w L. na uchwałę Rady Miasta W. z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej i graficznej odnośnie działki nr ewid. [...] z obr. [...], odnośnie działek nr ewid. [...], [...] i [...] z obr. [...], odnośnie działek nr ewid. [...], [...] i [...] z obr. [...] oraz odnośnie działek nr ewid. [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...] z obr. [...]; 2. w pozostałej części skargę odrzuca; 3. zasądza od Prezydenta Miasta W. na rzecz strony skarżącej E. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w L. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Nr [...] Rady [...] z dnia [...] października 2018 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] cz. I wniosła [...] Sp. z o.o. S.K. z siedzibą w [...] (dalej spółka lub skarżąca lub strona). Skarga wnosi o stwierdzenie nieważności tej uchwały w całości, jako podjętej z rażącym naruszeniem:
- trybu i zasad ustanowionych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm.), dalej jako u.p.z.p.,
- art. 30, art. 39 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 46 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2017 r., poz. 1405 ze zm.),
- art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji RP w związku z art. 140 Kodeksu cywilnego w stosunku do działek skarżącego nr [...] oraz nr nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] oraz nr nr [...] , [...],[...],[...],[...] i [...] z obr. [...] przy ul. [...] w [...].
W uzasadnieniu skargi podano, że spółka jest właścicielem nieruchomości położonych na obszarze objętym zaskarżonym planem miejscowym. Przed wejściem w życie uchwały Nr [...] Rady m. [...] z dnia [...] października 2018 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] cz. I obowiązywała na tym terenie uchwała Rady Gminy [...] Nr [...] z dnia [...] września 2002 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu [...] w Gminie [...]. Według jej ustaleń działki wymienione na wstępie przeznaczone były na równorzędne cele: zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oraz zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej intensywnej.
Skarżący nabył te działki oraz rozpoczął przygotowania i realizację inwestycji budowlanych w postaci budynków mieszkalnych wielorodzinnych, jednorodzinnych szeregowych i bliźniaczych oraz niezbędnej infrastruktury.
Skarżący podkreśla, że procedura uchwalania tego planu była wyjątkowo długa, gdyż uchwała o przystąpieniu do jego sporządzenia pochodzi z [...] września 2009 r. W lipcu 2018 r. opracowano nową Prognozę oddziaływania planu na środowisko, która wymagała jeszcze ogłoszenia o wyłożeniu do publicznego wglądu oraz wyłożenia, zebrania uwag i ich rozpatrzenia w ramach strategicznej oceny oddziaływania planu na środowisko.
W trakcie opracowywania nowego planu na jego obszarze zostały wydane decyzje o pozwoleniach na budowę dla różnych inwestorów. Na terenie działki nr [...] z obr. [...] wydano pozwolenie na budowę dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Na terenie działek nr [...],[...] z obr. [...] wydano pozwolenie na budowę dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego - w dawnym mpzp był to teren [...], w nowym jest [...]. Na terenie działki nr [...] z obr. [...] wydano pozwolenie na budowę dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego 8-kondygnacyjnego.