Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta D. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2014 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2014 r. znak [...]; 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącego Burmistrza Miasta D. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6160 Ochrona gruntów rolnych i leśnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2014 r., znak [...], Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, dalej MRiRW, utrzymał w mocy władną decyzję z dnia [...] lipca 2014 r., znak: [...] o odmowie wyrażenia zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze 4,5364 ha gruntów rolnych klasy III położonych w obrębie [...], C., K., K. oraz K., o których mowa we wniosku Burmistrza Miasta D. z 18 listopada 2013 r.

Powyższe było wynikiem następujących ustaleń i rozważań organu.

Burmistrz Miasta D. wystąpił, na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. 2013, poz. 1205), dalej zwanej u.g.r.i.l., o wyrażenie przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze gruntów klasy III w tym klasy RIIIa - 3, 7544 ha, RIIIb-0,5620 ha, B-RIIIa - 0,2200 ha, położonych w obrębie [...], C., K., K. oraz K. W projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego grunty te przeznaczone są na cele zabudowy mieszkaniowo-usługowej oraz pod tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów i zabudowy usługowej. Potrzeba zmiany wynika, zdaniem Burmistrza z potrzeb właścicieli nieruchomości, dezaktualizacji dotychczasowych planów zagospodarowania przestrzennego, niewielkiej powierzchni tych gruntów, konieczności uzupełnienia terenów zabudowy zagrodowej o dopełniającą funkcję zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z drobnymi usługami, chęci zatrzymania migracji młodych mieszkańców do większym miast, możliwości rozwojowych gminy, usytuowaniu tych gruntów przy drogach w obszarach uzbrojonych w infrastrukturę techniczną, ustaleniami studium, braku szkód dla działalności rolniczej w związku z odrolnieniem tych gruntów.

Marszałek Województwa [...], pismem z 17 lutego 2014 r. pozytywnie zaopiniował wniosek. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie podzielił poglądu Marszałka i decyzją z [...] lipca 2014 r., znak: [...] odmówił wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów twierdząc, że realizacja planowanego nierolniczego zainwestowania wkroczy w otwartą przestrzeń produkcyjną naruszając tym samym rolniczy ład przestrzenny.

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy MRiRW nie znalazł podstaw do zmiany swej wcześniejszej decyzji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia powołując się na konieczność ochrony gruntów rolnych, których w całym kraju jest zaledwie 25%, konieczność zachowania bezpieczeństwa żywnościowego, MRiRW wskazał na obowiązek racjonalnego gospodarowania tym zasobem także w kontekście zmniejszania areału gruntów rolnych najbardziej wartościowych dla produkcji rolniczej. Wywodził, że w świetle ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Burmistrz Miasta D. jest organem odpowiedzialnym za kształtowanie polityki przestrzennej na obszarze gminy (miasta). Planując Burmistrz zobowiązany jest do rozsądnego gospodarowania najlepszymi gruntami rolnymi położonymi na terenie gminy oraz gruntami o średniej jakości produkcyjnej. Z kolei MRiRW, poprzez ustawę o ochronie gruntów rolnych i leśnych ma obowiązek ograniczania procesów nieuzasadnionego przeznaczania gruntów rolnych na cele nierolnicze, w tym zapobiegania wymieszaniu funkcji rolniczej z nierolniczą, co powoduje naruszenie harmonijnego rolniczego zagospodarowania. Organ przyznał, że co prawda projekt planu musi być zgodny ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania ale nie może to stanowić okoliczności przemawiającej za przeznaczeniem gruntów na cele nierolnicze. Studium nie jest aktem prawa miejscowego. Gdyby ustalenia Studium były wiążące dla organów planistycznych zbędne byłoby występowanie do MRiRW o wyrażenie zgody na zmianę przeznaczenia gruntów. Planowana lokalizacja zabudowy narusza zwartą przestrzeń produkcyjną a gospodarowanie przestrzenią powinno uwzględniać w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe, kompozycyjno- estetyczne. W jego ocenie Marszałek Województwa przy wydawaniu opinii pozytywnej uwzględnił uwarunkowania społeczne, którymi nie może kierować się MRiRW bowiem w zakresie przeznaczania gruntów rolnych na cele nierolnicze istotnym czynnikiem jest niewielki zasób gruntów rolnych klasy I-III. Proces powstawania gleb jest powolny i praktycznie glebę uważa się za zasób w praktyce nieodnawialny, który powinien podlegać szczególnej ochronie. MRiRW ma także obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego kraju, co nie jest możliwe bez znaczącego udziału najżyźniejszych gleb.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6160 Ochrona gruntów rolnych i leśnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi