Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy wszczęcia postepowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.) sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi P. U. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postepowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem nr [...] z [...] października 2016 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie z wniosku Pani P. U. R. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z [...] stycznia 2015 r. zezwalającej P. z siedzibą w Z. na nabycie nieruchomości w drodze łączenia spółek. Organ odmówił wszczęcia postępowania stwierdzając, iż wniosek został wniesiony przez osobę niebędącą stroną.

Następnie postanowieniem nr [...] z [...] grudnia 2016 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po ponownej analizie sprawy w ramach zażalenia, utrzymał w mocy swoje wcześniejsze postanowienie.

Rozpatrując wniosek Pani P. U. R. organ stwierdził, iż decyzja zezwalająca P. na nabycie nieruchomości, której stwierdzenia nieważności domaga się skarżąca pozostaje poza jej interesem prawnym. Żądanie skarżącej oparte jest na roszczeniu o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, a więc oparte jest jedynie na hipotetycznym założeniu, iż jest ona współwłaścicielem nieruchomości. W opinii organu nie jest legitymowany do występowania w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony ten, kto uzasadnia swój interes prawny zdarzeniami i okolicznościami mającymi wystąpić dopiero w przyszłości.

Zgodnie z art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Opisując elementy składowe definicji strony w postępowaniu administracyjnym Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 grudnia 2005 r. (sygn. akt II OSK 310/05) wskazał, iż cechami interesu prawnego jest to, że jest on indywidualny, konkretny, aktualny, sprawdzalny obiektywnie, a jego istnienie znajduje potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, będących przesłankami zastosowania przepisu prawa materialnego. Jak dalej wskazał NSA w powołanym wyroku postępowanie administracyjne dotyczy interesu prawnego konkretnej osoby wówczas, gdy w tym postępowaniu wydaje się decyzję, która rozstrzyga o prawach i obowiązkach tej osoby, lub rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach innego podmiotu wpływa na prawa i obowiązki tej osoby. Tak więc jak podkreślił NSA przymiot strony w postępowaniu administracyjnym ma osoba, której dotyczy bezpośrednio to postępowanie lub w którym może być wydane orzeczenie godzące w jej prawem chronione interesy poprzez ograniczenie lub uniemożliwienie korzystania z przysługujących jej praw. Interes prawny powinien być więc bezpośredni, konkretny, realny i znajdować potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, które uzasadniają zastosowanie normy prawa materialnego. Ponadto, musi być uzasadniony okolicznościami i zdarzeniami, które wystąpiły lub nadal trwają.

W opinii organu przepisy prawa procesowego których naruszenie zarzucono organowi zostały zastosowane prawidłowo. Odmowa wszczęcia postępowania była bowiem zasadna z uwagi na brak interesu prawnego po stronie Pani P. U. R.

Strona 1/7