Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Kaja Angerman, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz - Kluj (spr.), sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Protokolant referent stażysta Wioletta Matuszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi B.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej B.F. kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] października 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., działając na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. po rozpatrzeniu odwołania B.F. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy P. z dnia [...] września 2014 r. orzekającej o ustaleniu z urzędu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej jak działka o nr ew. nr [...] o pow. łącznie 7200 m2, uregulowanej w KW [...] położonej we wsi G. , która na dzień jej zbycia stanowiła współwłasność Pana J.F. i B.F. po ½ części każde z nich tj. po 5 083 zł.
Stan sprawy przedstawiał się w sposób następujący.
Burmistrz Miasta i Gminy P. decyzją z dnia [...] września 2014 r. orzekł o ustaleniu z urzędu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej jak dz. ew. nr [...] o pow. łącznie 7200 m2, uregulowanej w KW [...] położonej we wsi G. , która na dzień jej zbycia stanowiła współwłasność Pana J.F. i B.F. po /1 części tj. po 5 083 zł
Odwołanie od powyższej decyzji złożyli J.F. oraz B.F. wskazując, że zaskarżona decyzja została podjęta z naruszeniem przepisów postępowania tj. art. 77 § 1 kpa oraz 80 kpa poprzez dokonanie nieprawidłowej oceny operatu szacunkowego, który został sporządzony z uchybieniami oraz błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy poprzez przyjęcie, że przed wprowadzeniem planu miejscowego przedmiotowa nieruchomość stanowiła teren zadrzewiony; nie zbadanie stanu faktycznego tj. sposobu korzystanie z nieruchomości w sytuacji gdy brak było decyzji o warunkach zabudowy.
W dniu 15 czerwca 2015 r. do Kolegium wpłynęło pismo pełnomocnika skarżących, zawierające dwa wnioski:
1/ o umorzenie postępowania w odniesieniu do zobowiązania J.F. , który zmarł w dniu [...] maja 2015 r. (dowód: akt zgonu z dnia [...] maja 2015 r. nr [...]), albowiem zdaniem pełnomocnika wykluczone jest nałożenia obowiązku zapłaty z tytułu renty planistycznej na spadkobierców zmarłego,
2/ o zawieszenie postępowania z uwagi na okoliczność złożenia do Sądu Okręgowego pozwu o zapłatę z tytułu odszkodowania za obniżenie przedmiotowej nieruchomości.
Samorządowe Kolegium odwoławcze wskazując na podstawę prawną rozstrzygnięcia tj. art. art. 36 ust. 4, 5 oraz art. 37 ust. 1, 2, 4, 6, 11 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717), dalej "p.z.p., uznał, że kluczowe dla rozstrzygnięcia jest ustalenie wartości nieruchomości przed i po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ma operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego, który stanowi podstawowy dowód, na podstawie którego ustalana jest opłata z tytułu wzrostu wartości nieruchomości która podlega ocenie organów orzekających w sprawie ustalenia renty planistycznej.
Winien on spełniać wymogi formalne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.), jak i opierać się na prawidłowych danych dotyczących szacowanej nieruchomości, właściwym doborze nieruchomości podobnych oraz właściwym wychwyceniu cech różniących nieruchomości podobne od nieruchomości wycenianej i właściwym ustaleniu współczynników korygujących. Obowiązkiem organu jest dokonanie oceny prawidłowości sporządzenia operatu szacunkowego w zakresie jego zgodności z powołanymi powyżej przepisami.