Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Rząsa, asesor WSA Anna Sidorowska-Ciesielska, Protokolant ref. Joanna Kicińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2019 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
I. Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") decyzją z [...] września 2018 r. nr [...] (dalej "zaskarżoną decyzją") Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej "Szef Urzędu") odmówił stwierdzenia nieważności własnej decyzji z [...] listopada 2014 r. nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji z [...] października 2014 r. nr [...] o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej.
II. Stan sprawy poprzedzający wydanie przez Szefa Urzędu decyzji zaskarżonej obecnie przedstawia się następująco:
1. T. P. (dalej "Skarżący"), działający przez P. K., wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Szefa Urzędu z [...] listopada 2014 r. oraz poprzedzającej ją decyzji tego organu z [...] października 2014 r. (dalej "decyzje z 2014 r."). Decyzjami tymi, wydanymi w trybie art. 154 k.p.a. organ odmówił uchylenia decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej "Kierownika Urzędu") z [...] czerwca 2001 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Kierownika Urzędu z [...] września 2000 r. nr [...], orzekającej o odmowie przyznania Skarżącemu, na podstawie art.22 ust.1 w związku z art.2 pkt 31 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jedn. Dz. U, z 2014 r. poz. 1206) uprawnień kombatanckich z tytułu udzielenia schronienia osobom narodowości [...].
2. We w/w wniosku podniesiono, iż decyzje Szefa Urzędu z 2014 r. zostały wydane z rażącym naruszeniem następujących przepisów prawa:
1) art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i art. 170 p.p.s.a. w zw. z art. 154 § 1 k.p.a. poprzez dokonanie niewłaściwej oceny i analizy wniosku Skarżącego z dnia [...] września 2014 r., uzupełnionego pismem z dnia [...] października 2014 r., o uchylenie lub zmianę w trybie art. 154 § 1 k.p.a. decyzji z dnia [...] czerwca 2001 r. i przyjęcie z rażącym naruszeniem prawa, że uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2002 r. o sygn. akt V SA 2221/02 uniemożliwia uchylenie lub zmianę przytoczonej decyzji z [...] czerwca 2001 r. w trybie nadzwyczajnym, podczas gdy stan związania organów dotyczy jedynie rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia i nie obejmuje jego motywów, a nadto postępowanie wszczęte przez Skarżącego w trybie art. 154 § 1 k.p.a. nie zmierzało do podważenia treści wyroku oddalającego skargę, a jedynie do rewizji podjętej w jego sprawie decyzji z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu strony, co przemawia za stwierdzeniem na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 in fine k.p.a. nieważności w całości decyzji Szefa Urzędu z 2014 r.
2) art. 154 § 1 k.p.a. poprzez rażąco błędne uznanie, że w przedmiotowej sprawie brak jest interesu społecznego lub słusznego interesu strony przemawiającego za zmianą lub uchyleniem decyzji Kierownika Urzędu z [...] czerwca 2001 r., podczas gdy zarówno interes społeczny przemawiający za upamiętnieniem i nagradzaniem aktów heroizmu i odwagi osób, które przeżyły doświadczenia drugiej wojny światowej, jak i słuszny interes strony w dążeniu do potwierdzenia i okazania przez organy publiczne szacunku wobec narażania przez Skarżącego swojego życia w dążeniu do dawania schronienia i udzielania pomocy osobom narodowości [...], co w sposób jednoznaczny powinno wpłynąć na zmianę lub uchylenie przywołanej decyzji z [...] czerwca 2001 r., co przemawia za stwierdzeniem na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 in fine k.p.a nieważności w całości decyzji Szefa Urzędu z 2014 r.