Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marian Wolanin (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi Ogólnopolskiego T. z siedzibą w G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia 1. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2011 r. nr [...]; 2. stwierdza nieważność postanowienia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...]; 3. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącego Ogólnopolskiego T. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r. Nr [...] Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, po rozpatrzeniu wniosku O. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] maja 2011 r. o niestwierdzeniu nieważności własnego postanowienia z dnia [...] stycznia 2011 r. o uchyleniu w całości postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w K. z dnia [...] listopada 2010 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia opisano stan faktyczny sprawy wskazując, że wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2010 r. Z. zwrócił się do Ośrodka Koordynacyjno-Informacyjnego Ochrony Przeciwpowodziowej w K. o wydanie decyzji zezwalającej na usunięcie drzew i przerostów wiklinowych w wieku powyżej 5 lat, rosnących w międzywalu rzeki W., na działkach będących w administracji Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K., według przedstawionego wykazu, jako stwarzających zagrożenie powodziowe. W wyniku tego, wnioskiem z dnia [...] września 2010 r. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K., mający wydać stosowną decyzję w przedmiocie usunięcia drzew i przerostów wiklinowych, zwrócił się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w K. o uzgodnienie projektu decyzji nakazującej usunięcie drzew i krzewów rosnących w międzywału rzeki W. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2010 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w K. odmówił uzgodnienia projektu decyzji w uzasadnieniu stwierdzając m.in., że niektóre z wnioskowanych działek gruntu położone są w granicach obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty T. i we wniosku o uzgodnienie projektu decyzji, jak w projekcie decyzji nie odniesiono się do możliwości wystąpienia potencjalnego znaczącego oddziaływania planowanych prac na obszar tych działek gruntu. Na postanowienie z dnia [...] listopada 2010 r. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w K. złożył zażalenie, w wyniku którego Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska postanowieniem z dnia [...] stycznia 2011 r. uchylił postanowienie organu pierwszej instancji i sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia. Następnie, Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wszczął z urzędu postępowanie o stwierdzenie nieważności swojego poszanowanie z dnia [...] stycznia 2011 r., lecz postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. nie stwierdził jego nieważności. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy stwierdzenia nieważności postanowienia z dnia [...] stycznia 2011 r. złożyło O. Rozpatrując ten wniosek Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wskazał, że okoliczność nierozpatrzenia uprzedniego wniosku O. z dnia [...] grudnia 2010 r. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu zakończonym postanowieniem z dnia [...] stycznia 2011 r. nie stanowi rażącego naruszenia przepisów prawa. Trudno bowiem przyjąć, że w wyniku naruszenia art. 31 §2 kpa powstałe skutki gospodarcze lub społeczne, nie są możliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności. Bez wątpienia naruszenie przepisów prawa - przepisów kpa, miało miejsce, lecz charakter naruszenia jest niewystarczający do uznania go za rażący. Skutkiem postanowienia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2011 r. było przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji i było . spowodowane obiektywnymi przesłankami nie obejmując merytorycznego zajęcia stanowiska w sprawie. W oparciu o znajdujący się w aktach sprawy materiał dowodowy nie było możliwe określenie skali oddziaływania przedmiotowego przedsięwzięcia na gatunki zwierząt (oraz ich siedliska), a także siedliska przyrodnicze, będące przedmiotem ochrony w obszarze Natura 2000 [...]. Postępowanie uzgodnieniowe, prowadzone na podstawie art. 106 kpa przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w K., a w drugiej instancji przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, jest postępowaniem odrębnym w stosunku do postępowania głównego, które toczy się w Regionalnym Zarządzie Gospodarki Wodnej w K. w przedmiocie wydania decyzji nakazującej usunięcie drzew i krzewów w międzywalu rzeki W. Organ administracji, który prowadzi postępowanie uzgodnieniowe, winien samodzielnie ustalić krąg podmiotów posiadających przymiot strony w tym postępowaniu. Brak rozpatrzenia wspomnianego wniosku O. nie miał wpływu na wynik postępowania, ponieważ nawet w przypadku jego rozpatrzenia, sposób rozstrzygnięcia sprawy byłby taki sam. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, by stwierdzone naruszenie miało znacznie większą wagę aniżeli stabilność wydanego postanowienia.