Dnia 18 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wójcik Sędziowie Sędzia WSA Anita Wielopolska Sędzia del. SO Aleksandra Westra (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 września 2018 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi R. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 roku, nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Ministra Infrastruktury na rzecz R. S. kwotę 697zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z [...] listopada 2017 r. Minister Infrastruktury i Budownictwa na podstawie art. 157 oraz art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu wniosku M. S., reprezentowanej przez r. pr. P. Ś. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Urząd Spraw Wewnętrznych z dnia [...].03.1967 r., znak [...] o wywłaszczeniu za odszkodowaniem części nieruchomości położnej w [...] przy ul. [...] ujawnionej w księdze wieczystej PBN w [...] pod nr KW [...], o pow. 921 m2, stanowiącej własność M. P., odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Urząd Spraw Wewnętrznych z dnia [...].03.1967 r
Stan niniejszej sprawy przedstawia się następująco.
Decyzją z dnia [...].03.1967 r., znak [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] Urząd Spraw Wewnętrznych orzekło o wywłaszczeniu za odszkodowaniem części nieruchomości położnej w [...] przy ul. [...] ujawnionej w księdze wieczystej pod nr KW [...], o pow. 921 m2, stanowiącej własność M. P..
Pismem z dnia [...].03.2017 r. M. S. (z domu P.), reprezentowana przez r. pr. P. Ś. wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej.
We wniosku skarżąca podniosła, iż ww. decyzja z dnia [...].03.1967 r. została wydana z rażącym naruszeniem art. 10 ust. 3 oraz art. 21 ustawy wywłaszczeniowej z dnia 12.03.1958 r. Zarzucono, że w toku prowadzonego postępowania nie uwzględniono wielokrotnie składanych przez M. S. wniosków dotyczących przyznania za wywłaszczony grunt nieruchomości zamiennej. Wskazano, że organ odmawiając jej nieruchomości zamiennej i przyjmując, że skoro wywłaszczono jedynie cześć gruntu należącej do ww., to nie można uznać, że nie pozostawiono właścicielce żadnej innej nieruchomości, nie przeanalizował dostatecznie sprawy, w szczególności nie poczynił ustaleń, czy na pozostałej przy właścicielce części nieruchomości można wybudować dom. Wnioskodawczyni powołała, że złożyła podanie w sprawie budowy domu jednorodzinnego na przedmiotowej nieruchomości i decyzją z dnia [...] stycznia 1966 r. Wydział Budownictwa Urbanistyki i Architektury Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w [...] odmówił wydania decyzji o lokalizacji domu mieszkalnego jednorodzinnego przy ul. [...] w [...]. Decyzję uzasadniono faktem, że zgodnie z Planem Ogólnym m. [...], teren na którym położona jest działka przy ul. [...] jest przeznaczony pod usługi handlu i rzemiosła i nie może być zabudowany budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym albowiem na części przedmiotowej działki wydano decyzję o lokalizacji pawilonu dla [...] Zakładów Gastronomicznych. Z powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni wynika, że na skutek wywłaszczenia straciła ona jedyną działkę budowlaną przeznaczoną pod budowę domu jednorodzinnego, a organ był zobowiązany wobec tego do uwzględnienia jej wniosku o nieruchomość zamienną. Pominięcie w decyzji takiego zobowiązania powoduje, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Do wniosku załączono m.in. decyzję z [...] stycznia 1966 r., wnioski o przyznanie nieruchomości zamiennej, zaświadczenia o braku innego majątku.