Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rząsa, Sędziowie sędzia WSA Anita Wielopolska, sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant st. spec. Anna Nader, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2016 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013r. znak: [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nałożył karę pieniężną w wysokości [...] zł. na Pana K. S., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą S. K. P.H.U. [...], będącego odbiorcą odpadu niebezpiecznego o kodzie 16 01 04* - "zużyte lub nienadające się do użytkowania pojazdy" w postaci pojazdu marki [...] o nr [...], przywiezionego nielegalnie z [...] do Rzeczypospolitej Polskiej bez pisemnego zezwolenia wydanego w postaci decyzji Głównego Inspektora Ochrony Środowiska będącego organem właściwym do wydania zezwolenia wynikającego z rozporządzenia (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006r. w sprawie przemieszczania odpadów.
Odwołanie od tej decyzji wniósł Pan K. S., za pośrednictwem [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska. Odwołanie zostało wniesione w terminie ustawowym. Uzasadniając powyższe odwołanie, Pan K. S. zaznaczył, że przy zakupie pojazdu marki [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...] i nr rejestracyjnym [...], otrzymał od sprzedającego dokumenty niezbędne do rejestracji pojazdu na terytorium RP i poruszania się po drogach publicznych. Skarżący podkreślił, że otrzymał od sprzedawcy ww. pojazdu dowód rejestracyjny Fahrzeugschein oraz kartę pojazdu Fahrzeugbrief, zaś pojazd ten był zarejestrowany na terenie [...] i posiadał [...] tablice rejestracyjne [...], co umożliwiło Skarżącemu powrót ww. pojazdem do Polski. Pan K. S. wyjaśnił, że zakupił przedmiotowy pojazd w celu jego dalszego odsprzedania. Skarżący podkreślił, że ww. dowód rejestracyjny zaginął podczas składania przez niego wyjaśnień w siedzibie WIOŚ w W. i obciążył odpowiedzialnością za powyższe zdarzenie inspektora WIOŚ w W. Co więcej, w ocenie Skarżącego, powyższe zdarzenie uniemożliwiło mu zarejestrowanie ww. pojazdu i dało możliwość nałożenia na mego, zaskarżoną decyzją, kary pieniężnej przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska. Pan K. S. podkreślił również, że dobrowolnie oddał ww. pojazd do stacji demontażu, ale nie miał świadomości, że powyższe umożliwi nałożenie na niego kary pieniężnej. Skarżący zaznaczył, że zakwalifikowanie ww. pojazdu jako odpadu, było nadużyciem prawa przez inspektorów WIOŚ w W., ponieważ dokonali oni oceny ww. pojazdu pod kątem spełniania przez niego kryteriów odpadu, a do tego rodzaju oceny organ powinien był powołać biegłego rzeczoznawcę techniki samochodowej. Pan K. S. wyjaśnił, że mógł uzyskać w [...] Wydziale Komunikacji wtórnik zaginionego dowodu rejestracyjnego dla omawianego pojazdu, więc organ I instancji w zaskarżonej decyzji niesłusznie stwierdził, że nie było możliwości zarejestrowania ww. pojazdu. Skarżący wskazał również, że w jego ocenie, pojazd marki [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...], nie spełnia kryteriów uznania ww. pojazdu za odpad, które to kryteria zostały wyszczególnione w dokumencie