Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej
Sentencja

Dnia 30 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka Sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 stycznia 2017 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B.W na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] 2016 roku numer [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6159 Inne o symbolu podstawowym 615
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Insfrastruktury i Budownictwa
Uzasadnienie strona 1/13

I. Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") postanowieniem z dnia [...] września 2016 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Budownictwa (dalej także "Minister"), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez Burmistrza [...] (dalej także "Burmistrza" albo "skarżącego") na postanowienie Wojewody [...] (dalej także "Wojewody") z dnia [...] lutego 2015 r. znak: [...], wymierzające Burmistrzowi karę pieniężną w wysokości 16 500 zł (słownie: szesnaście tysięcy pięćset złotych) za wydanie decyzji Nr [...] z dnia [...] września 2012 r., znak: [...], o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, polegającej na przebudowie istniejącej sieci gazociągu niskiego ciśnienia przy ul. [...] na działce o nr ew. [...] w obrębie [...], gmina [...], z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 778, z późn. zm.), utrzymał postanowienie Wojewody w mocy.

II. Stan sprawy, poprzedzający wydanie przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa zaskarżonego obecnie postanowienia z dnia [...] września 2016 r., przedstawia się w następujący sposób:

1. W dniu [...] września 2012 r. Burmistrz [...], po rozpatrzeniu wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r., złożonego przez [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...], Oddział Zakład Gazowniczy [...] Rejon Dystrybucji Gazu [...] Placówka [...], zwaną dalej "inwestorem", wydał decyzję Nr [...], znak: [...], o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na przebudowie istniejącej sieci gazociągu niskiego ciśnienia przy ul. [...] na działce o nr ew. [...] w obrębie [...], gmina [...] (dalej "decyzja lokalizacyjna").

2. Postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r. Wojewoda nałożył na Burmistrza karę pieniężną w wysokości 16 500 zł z tytułu wydania decyzji lokalizacyjnej z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

3. Pismem z dnia 20 lutego 2015 r. Burmistrz wniósł do Ministra zażalenie na postanowienie Wojewody z dnia [...] lutego 2015 r., zarzucając Wojewodzie naruszenie art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 51 ust. 2c w związku z art. 53 ust. 1 ww. ustawy oraz w związku z art. 39, art. 49 i art. 10 k.p.a.

III. Zaskarżonym obecnie postanowieniem z dnia [...] września 2016 r. Minister Infrastruktury i Budownictwa rozpatrzył zażalenie Burmistrza na postanowienie Wojewody, utrzymując te postanowienie w mocy.

Uzasadniając własne orzeczenie, Minister wskazał w szczególności, co następuje:

1. Na wstępie należy zaznaczyć, iż regulacja przyjęta w art. 51 ust. 2, 2b i 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest co do zasady zbieżna z treścią art. 35 ust. 6 pkt 1, ust. 7 i ust. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 290), zwanej dalej "Prawem budowlanym", co powoduje, iż w procesie wykładni art. 51 ust. 2, 2b i 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym można posiłkować się orzecznictwem sądowoadministracyjnym, a także tezami doktryny, które powstały na gruncie Prawa budowlanego. Możliwość taką potwierdza także uzasadnienie do projektu ustawy z dnia 7 maja 2010 r., o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675), która w art. 70 pkt 5 nadała aktualne brzmienie przepisowi art. 51 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W uzasadnieniu do projektu wskazanej powyżej ustawy zawarto stwierdzenie, iż "w pkt 5 na wzór rozwiązania przyjętego w ustawie - Prawo budowlane, wprowadzono karę pieniężną nakładaną na organ I instancji w przypadkach przewlekłości postępowania, co ma na celu przyśpieszenie postępowania i skrócenie procesu inwestycyjnego".

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6159 Inne o symbolu podstawowym 615
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Insfrastruktury i Budownictwa