Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Sękowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anna Szymańska, sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. Marta Pachulska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2018 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia paszportu oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] września 2017 r., znak [...], Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257), art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 758), po rozpatrzeniu odwołania K. P., reprezentowanego przez pełnomocnika J. S., od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2017 r., Nr [...], w przedmiocie unieważnienia paszportu serii [...] numer [...] ważnego do dnia [...] lipca 2026 r. wydanego na nazwisko: P. K. oraz orzekającej o zwrocie opłaty paszportowej za okres objęty unieważnieniem paszportu, tj. za 9 lat w wysokości 126,00 zł, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Pismem z dnia 12 czerwca 2017 r., Nr [...], Prokurator Prokuratury Rejonowej w [...] skierował do Wojewody [...] wniosek o unieważnienie paszportu serii [...] numer [...] wydanego przez Wojewodę [...] na imię i nazwisko K. P. W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż Prokuratura Rejonowa w [...] nadzoruje postępowanie przeciwko K. P., podejrzanemu o przestępstwo z art. 166 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Decyzją z dnia [...] lipca 2017 r. Nr [...] Wojewoda [...] unieważnił paszport serii [...] numer [...] ważny do dnia [...] lipca 2026 r., wydany na nazwisko: P. K. oraz orzekł o zwrocie opłaty paszportowej za okres objęty unieważnieniem paszportu, tj. za 9 lat w wysokości 126,00 zł. Organ paszportowy pierwszej instancji uznał, że zachodzą przesłanki określone w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych umożliwiające uwzględnienie w całości wniosku Prokuratora Prokuratury Rejonowej w [...].
W odwołaniu od ww. decyzji zarzucono: naruszenie art. 6 oraz 7 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez działanie organu wbrew przepisom prawa, pobieżne wyjaśnienie stanu faktycznego oraz nie uwzględnienie słusznego interesu obywateli; art. 75 oraz 77 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez nie zebranie wyczerpującego materiału dowodowego, który umożliwiłby dokładne ustalenie stanu faktycznego. Dodatkowo, pełnomocnik zarzucił naruszenie przepisu art. 38 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych poprzez jego niewłaściwą interpretację, zastosowanie i w konsekwencji wydanie decyzji o unieważnieniu paszportu, pomimo braku spełnienia wymaganych przesłanek określonych w ww. przepisie.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji we wskazanej na wstępie decyzji wyjaśnił, iż zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o dokumentach paszportowych, dokument paszportowy podlega unieważnieniu na wniosek organu prowadzącego przeciwko posiadaczowi dokumentu paszportowego postępowanie przygotowawcze w sprawie karnej. Wydanie decyzji na tej podstawie prawnej ma zatem charakter obligatoryjny, o czym świadczy użyty przez ustawodawcę zwrot "dokument paszportowy podlega unieważnieniu". Organ paszportowy w postępowaniu o unieważnienie dokumentu paszportowego bada jedynie przesłanki formalne tj.: czy wniosek o unieważnienie paszportu sporządził przewidziany w ustawie organ; czy w sprawie toczy się rodzaj postępowania, do którego odwołuje się przepis prawa; czy osoba, wobec której toczy się postępowanie posiada ważny dokument paszportowy. Łączne spełnienie tych przesłanek skutkuje obligatoryjnym unieważnieniem paszportu. Organ paszportowy nie jest władny do rozpatrywania wniosku, złożonego przez uprawniony organ, pod względem merytorycznym, tj. co do jego celowości i zasadności. Decyzja o wystąpieniu z wnioskiem o unieważnienie dokumentu paszportowego w toku prowadzonego postępowania należy do kompetencji organu prowadzącego to postępowanie, którym w przedmiotowej sprawie jest Prokurator Prokuratury Rejonowej w [...]. Organ wyjaśnił nadto, że w postępowaniu administracyjnym nie rozstrzyga się o kwestiach prawno-karnych. Oba postępowania bowiem, tj. administracyjne i karne są autonomiczne i każde z nich posiada odrębne przepisy je regulujące. Ponadto, na gruncie przepisów Kodeksu postępowania karnego (dalej: k.p.k.), tj. art. 313 § 1 in fine, nie ma znaczenia, czy postanowienie o przedstawieniu zarzutów zostało podejrzanemu ogłoszone w sytuacji, gdy mamy do czynienia z nieobecnością podejrzanego w kraju lub jego ukrywaniem się, co jest niezależne od organów ścigania. Istotne w takim wypadku jest samo sporządzenie postanowienia, co wyraził m.in. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 16 stycznia 2009 r. (IV KK 256/08). Organ przywołał również treść art. 153 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 2010 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. Nr 49, poz. 296), zgodnie z którym sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów uważa się za jego wydanie, gdy ogłoszenie postanowienia lub przesłuchanie podejrzanego nie jest możliwe z powodów określonych w art. 313 § 1 k.p.k. lub art. 173 § 1 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765, ze zm.).