Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran (spr.), Sędziowie: Sędzia del. SO Aleksandra Westra, Sędzia WSA Tomasz Wykowski, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 maja 2018 r. sprawy ze skargi G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów wniesionych w postępowaniu egzekucyjnym 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz G. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w ó postanowieniem z dnia [...] września 2017 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 k.p.a. i art. 18 i art. 23 § 3 i § 4 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia [...], utrzymało w mocy postanowienie Marszałka Województwa [...] z dnia [...] lipca 2016 r. września 2015 r., nr [...], o odmowie uwzględnienia zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego polegającego na wykonaniu obowiązku wynikającego z decyzji nr [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. Marszałka Województwa [...], zmienionej decyzją Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2014 r. [...]. W uzasadnieniu podano, iż decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. Marszałek Województwa [...] zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: GDDKiA) do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego dla drogi ekspresowej [...] - Trasa [...] na odcinku od węzła [...] do węzła [...] w zakresie oddziaływania akustycznego na środowisko. Zdaniem Marszałka pomiary hałasu wykazały, że na przedmiotowych terenach występują przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, a nakazany przegląd ekologiczny pozwoli określić nie tylko zasięg i wielkość oddziaływania drogi na środowisko, lecz również wskaże możliwości rozwiązań organizacyjnych, technicznych i technologicznych w zakresie zwalczania hałasu, a także ewentualną konieczność utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania (w takim przypadku w przeglądzie należało określić jego granice i sposób korzystania z terenu). GDDKiA przy piśmie z dnia 29 grudnia 2014 r. przedłożył Marszalkowi przegląd ekologiczny. Upomnieniem nr [...] z dnia [...] lutego 2015 r. Marszałek wezwał GDDKiA do prawidłowego wykonania obowiązku wynikającego z decyzji nr [...] z dnia 22 stycznia 2014 r., wskazując m.in., że złożony przegląd ekologiczny nie spełnia wszystkich wymogów ustalonych w ustawie Prawo ochrony środowiska i wymaga uzupełnienia z uwagi na brak spełnienia przesłanek wynikających z art. 135 ust. 1 tej ustawy dotyczących podjęcia próby przeanalizowania wszystkich możliwości technicznych, technologicznych i organizacyjnych mających na celu zapobieganie i ograniczenie oddziaływania akustycznego na środowisko, niewłaściwe przedstawienie granic przebiegu proponowanych w przeglądzie obszarów ograniczonego użytkowania, które nie pokrywają się z izoliniami wyznaczającymi dopuszczalne poziomy hałasu oraz brak objęcia obszarem ograniczonego użytkowania terenów niezabudowanych, dla których nie opracowano miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, na których występuje negatywne oddziaływanie akustyczne pochodzące od drogi. W odpowiedzi GDDKiA stwierdził, że obowiązek wskazany w decyzji nr [...] Marszałka nie podlega egzekucji, zaś decyzja ta została już w całości wykonana i odmówił uzupełnienia przeglądu ekologicznego. W dniu 26 sierpnia 2015 r. Marszałek wystawił tytuł wykonawczy nr [...], dotyczący obowiązku o charakterze niepieniężnym wynikającego z decyzji tegoż organu z dnia [...] stycznia 2014 r. Kolegium wskazało, iż w tytule wykonawczym występuje wprawdzie omyłka pisarska w sygnaturze ww. decyzji, bowiem jest [...]., zaś winno być [...], jednakże nie ma to wpływu na prawidłową identyfikację decyzji stanowiącej podstawę prawną egzekwowanego obowiązku. W tym samym dniu Marszałek nałożył na GDDKiA grzywnę w celu przymuszenia, co jest przedmiotem odrębnego postępowania przed Kolegium. Pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. GDDKiA złożył zarzut w sprawie postępowania egzekucyjnego, oparty na przesłankach z art. 33 § 1 pkt 6 u.p.e.a., wskazując, że obowiązek, o którym mowa w tytule wykonawczym, został spełniony przez złożenie przeglądu ekologicznego przy piśmie z dnia 29 grudnia 2014 r. Zatem obowiązek ten już nie istnieje. Postanowieniem z dnia [...] września 2015 r., nr [...], Marszałek Województwa [...], stosownie do art. 34 § 4 i 5 w zw. z art. 18 u.p.e.a. zajął stanowisko w sprawie zarzutów GDDKiA, odmawiając ich uwzględnienia zarzutów. W uzasadnieniu wyjaśnił, że treść nałożonego obowiązku w decyzji nr [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. jest taki sam jak wskazany w części B pkt 5 tytułu wykonawczego. Oznacza to, że nie zachodzi sytuacja, w ktorej prowadzi egzekucję obowiązku nie wynikającego z decyzji lub postanowień właściwych organów, skoro podstawą egzekwowania obowiązku jest ww. decyzja z dnia [...] stycznia 2014 r. ograniczonego użytkowania. Pismem z dnia 28 lipca 2018 r. GDDKiA wniosła zażalenie, wskazując, że obowiązek uzupełnienia przeglądu ekologicznego zawarty w tytule wykonawczym znacznie wykracza poza zakres obowiązku określonego w decyzji z dnia [...] stycznia 2014 r., co uprawnia do stwierdzenia, iż zobowiązanie do uzupełnienia przeglądu wynika tylko i wyłącznie z tytułu wykonawczego i nie jest poparte żadnym aktem administracyjnym, a w szczególności przepisem prawa.