Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie asesor WSA Paweł Dańczak, sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant ref. Marika Bibrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Fundacji [...] na czynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów podróży 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz skarżącej Fundacji [...] kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") pismem z dnia 20 sierpnia 2018 r., skierowanym do Fundacji [...] z siedzibą w L. (dalej "Skarżąca" albo "Fundacja") Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej "Szef Urzędu") odmówił Skarżącej zwrotu kosztów dojazdu jej przedstawiciela do siedziby Szefa Urzędu, objętych rachunkiem nr [...] z dnia 19 czerwca 2018 r. na kwotę 1009, 19 zł, zwracając ten rachunek Skarżącej. Organ wskazał, że żądany zwrot kosztów jest niedopuszczalny w świetle art.69l ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2018 r., poz.1109), dalej "ustawy", dopuszczający taki zwrot wyłącznie w odniesieniu do przejazdów do ośrodka, strzeżonego ośrodka lub aresztu dla cudzoziemców oraz do siedziby Rady do Spraw Uchodźców.
II. Pismem z dnia 24 września 2018 r., wniesionym przed upływem trzydziestu dni od dnia otrzymania w/w Szefa Urzędu pisma z dnia 20 sierpnia 2018 r., Skarżąca wniosła do tut. Sądu, na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., skargę na czynność z zakresu administracji publicznej, objętą przedmiotowym pismem (doręczonym Skarżącej w dniu 24 sierpnia 2018 r.), dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, polegającą na odmowie zwrotu kosztów podróży pełnomocnika (rachunek [...]) w celu zapoznania się z aktami sprawy klienta korzystającego z ustawowej nieodpłatnej pomocy prawnej, wywodząc iż kwestionowana czynność została wydana z naruszeniem następujących przepisów prawa:
- art. 91 ust. 3 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., poprzez pominięcie przez Szefa Urzędu przy odmowie opłacenia rachunku konstytucyjnej zasady, zgodnie z którą prawo stanowione przez Unię Europejską jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami, w wyniku czego Szef UDSC - mimo jednoznacznego w tym zakresie uprawnienia gwarantowanego cudzoziemcom w prawie UE - uznał, iż jest związany dyspozycją przepisu art. 69 I ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który przewiduje możliwość refundacji kosztów dojazdu tylko i wyłącznie do ośrodka, strzeżonego ośrodka lub aresztu dla cudzoziemców oraz do siedziby Rady do Spraw Uchodźców.
- art. 20 ust. 1, w związku z art. 20 ust. 3 oraz art. 23 ust. 1 Dyrektywy 2013/32 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (wersja przekształcona), dalej "Dyrektywy 2013/32" albo "Dyrektywy" poprzez ograniczenie zakresu przysługującego cudzoziemcowi prawa do "bezpłatnej pomocy i reprezentacji prawnej w postępowaniach odwoławczych", które ma charakter arbitralny i utrudniający skuteczny dostęp wnioskodawcy do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności poprzez niezapewnienie przez państwo, "aby doradca lub zastępca prawny (...), który udziela pomocy prawnej wnioskodawcy lub reprezentuje go na warunkach określonych w prawie krajowym, korzystał z dostępu do informacji zawartych w aktach wnioskodawcy, na podstawie których decyzja jest podejmowana lub zostanie podjęta zostanie."