Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2014 r. sprawy ze skargi C. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za usunięcie drzew i krzewów oddala skargę
W decyzji z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] Zarząd W. zezwolił C. R. na usunięcie z działki o numerze ewidencyjnym [...] obręb [...] przy ul. [...] w W. przez wycięcie drzewa - świerku kłującego, przesadzenie dwóch jodeł koreańskich i żywotnika zachodniego oraz umorzył postępowanie w sprawie zezwolenia na usunięcie cisa pospolitego. Organ ustalił opłatę za wycięcie świerku kłującego w kwocie 5125,78 złotych i wskazał, że ponieważ drzewo koliduje z realizacją miejsc postojowych przy nowo wznoszonym budynku, to nie zaistniała żadna okoliczność skutkująca odstąpieniem przez organ od naliczenia opłaty. Za przesadzenie pozostałych drzew organ ustalił opłatę w kwocie 25043,98 złotych, która podlega odroczeniu na trzy lata od daty dokonania przesadzenia i może zostać po tym okresie umorzona, jeżeli przesadzone drzewa zachowają żywotność.
Po rozpatrzeniu odwołania C. R. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w decyzji z dnia [...] października 2013 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję z dnia [...] lipca 2013 r. Kolegium wskazało, że C. R. zamierza wznieść budynek mieszkalny z częścią usługową do 30%, a zatem inwestycja ta ma również cel gospodarczy. W tej sytuacji nie znajduje zastosowanie zwolnienia z opłaty za usunięcie drzew. Bez znaczenia pozostaje kwestia nieprowadzenia przez C. R. działalności gospodarczej, ponieważ zabudowa jest przeznaczona na cel gospodarczy, a to jedyne kryterium uniemożliwiające w tym przypadku zwolnienie z opłaty.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję z dnia [...] października 2013 r. wniósł C. R., zarzucając jej naruszenie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627 ze zm.) poprzez przyjęcie, że uzyskanie zezwolenia na wycięcie drzew i krzewów nastąpił w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. C. R. nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, a sam fakt realizacji budynku z częścią usługową nie świadczy o ty, że taką działalność podejmie. Skarżący zarzucił również decyzji naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 7, art. 77 § 1, art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) zwanego dalej "k.p.a." poprzez niewyczerpujące rozpatrzenie materiału dowodowego oraz jego dowolną oceną prowadzącą do błędnego stwierdzenia, że skarżący uzyskał przedmiotowe zezwolenie w z związku z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej. Gdyby Sąd uznał, że skarżący nie powinien zostać zwolniony z całości opłat, to, w opinii skarżącego, należy rozważyć możliwości proporcjonalnego uiszczenia przez niego opłaty, ponieważ 70% powierzchni budynku jest przeznaczona wyłącznie na cele mieszkaniowe.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.