Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Wykowski Sędziowie: Sędzia WSA Anita Wielopolska Sędzia WSA Jarosław Łuczaj (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 15 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi H. G. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] września 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o stwierdzenie nieważności orzeczenia oddala skargę.
Minister Infrastruktury i Budownictwa zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2017 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) - dalej zwanej "k.p.a.", utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] umarzającą postępowanie z wniosku J. G. (w miejsce której wstąpili H. G. i S. G.) o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] grudnia 1956 r. nr [...] o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w [...], zapisanej w KW Sądu Rejonowego w [...] Kw tom III liczba [...] [...], ozn. jako działka nr [...] o pow. 12850 m2, stanowiącej własność W. W..
Stan sprawy przedstawiał się następująco:
Orzeczeniem z dnia [...] grudnia 1956 r. nr [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] orzekło o wywłaszczeniu za odszkodowaniem nieruchomości położonej w [...], zapisanej w ks. wieczystej Sądu Rejonowego w [...] Kw tom III k. [...], ozn. jako działka nr [...] o pow. 12850 m2, stanowiącej własność W. W..
Wnioskiem z dnia 2 grudnia 2014 r. J. G. wystąpiła o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia z dnia [...] grudnia 1956 r. Wnioskodawczyni wskazała, że W. W. zmarł [...] lutego 1925 r. zatem nie mógł być stroną postępowania wywłaszczeniowego, co wypełnia kryterium nieważności z art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a.
W toku prowadzonego postępowania organ ustalił, że wnioskodawczyni J. G. zmarła w dniu [...] maja 2015 r.
W dniu 15 stycznia 2016 r. wpłynął do akt sprawy, złożony przez H. G., akt poświadczenia dziedziczenia z dnia [...] grudnia 2015 r. Rep. A nr [...], z którego wynika, iż spadek po zmarłej J. G. nabyli jej synowie: H. G. oraz S. G..
Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] umorzył postępowanie z wniosku J. G. (w miejsce której wstąpili H. G. i S. G.) o stwierdzenie nieważności orzeczenia z dnia [...] grudnia 1956 r. o wywłaszczeniu za odszkodowaniem wyżej opisanej nieruchomości wskazując, iż wnioskodawczyni nie posiadała legitymacji do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie ww. orzeczenia.
Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej ww. decyzją wystąpił H. G. W uzasadnieniu wyjaśnił, że jest prawnukiem właściciela wywłaszczonej nieruchomości W. W., zatem posiada prawo do zachowku co uzasadnia jego interes prawny jako spadkobiercy. Ponadto zarzucił, iż organ nie ustosunkował się do kwestii obarczenia spornego orzeczenia kwalifikowanymi wadami prawnymi z art. 156 § 1 pkt 2 i 5 k.p.a., co powinno skutkować stwierdzeniem jego nieważności.
Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] września 2017 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Na wstępie uzasadnienia organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną postępowania jest ten, czyjego interesu prawnego dotyczy dane postępowanie administracyjne. Zgodnie z utrwaloną praktyką, w postępowaniach o stwierdzenie nieważności orzeczenia wywłaszczeniowego stronami są poprzedni właściciele nieruchomości lub ich następcy prawni oraz podmioty, którym obecnie przysługują prawa rzeczowe do wywłaszczonej nieruchomości.