Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi L. R. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji oddala skargę
Decyzją z [...] czerwca 2012 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] po rozpatrzeniu wniosku R.R. o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymało w mocy decyzję tego organu z dnia [...] maja 2012r., na mocy której umorzono postępowanie z wniosku R.R. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy S. z dnia [...] lipca 2011r. o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch kurników o obsadzie 42.000 sztuk kur niosek każdy w systemie chowu klatkowego, budowie sortowni jaj wraz z budową obiektów towarzyszących na działce nr [...] w miejscowości S.
Stan sprawy przedstawia się następująco:
Decyzją z dnia [...] lipca 2011r. Wójt Gminy S. wydał z wniosku inwestora J.T. decyzję o ustaleniu warunków zabudowy dla wyżej opisanej inwestycji. Z wniosku R.R. zostało wszczęte postępowanie o stwierdzenie nieważności wymienionej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] w dniu [..] maja 2012r. umorzyło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy. R.R. składając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy podniósł, że co prawda z raportu wynika, że inwestycja nie będzie oddziaływała poza teren, do którego inwestor posiada tytuł prawny oraz działka skarżącego nie graniczy bezpośrednio z terenem inwestycji nie mniej działki przedziela jedynie droga, a chów 84 000 niosek spowoduje uciążliwości zapachowe. Ponadto raport został wykonany na zlecenie inwestora.
Kolegium rozpoznając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy stwierdziło, że skarżący nie posiada interesu prawnego w sprawie, a jedynie interes faktyczny. Dalej stwierdzono, że art. 105 § 1 k.p.a. ma zastosowanie w przypadku gdy w sprawie już zaistniałej przed organem okaże się, że nie można sprawy rozstrzygnąć co do istoty "nie ma bowiem podmiotu posiadającego interes prawny". Co do wadliwości raportu Kolegium stwierdziło, że nie stanowi to przedmiotu badania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy.
Skargę na powyższą decyzję do sądu administracyjnego wniósł R.R., żądając uchylenia zaskarżonej decyzji, jak również decyzji Wójta Gminy S. z dnia [...] lipca 2011r. o ustaleniu warunków zabudowy. Skarga zarzuca naruszenie prawa materialnego tj. art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz nieuwzględnienie art. 28 k.p.a.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że inwestycja w sposób istotny naruszy nie najlepsze już warunki ochrony powietrza. Ponadto inwestycję skarżącego przedziela jedynie droga o szerokości 4 m.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, zajmując stanowisko jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m. in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) oraz art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - dalej w skrócie: P.p.s.a., sprowadzają się do kontroli działalności organów administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego.