Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2013 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6168 Weterynaria i ochrona zwierząt
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Lekarz Weterynarii
Uzasadnienie strona 1/9

IV SA/Wa 2656/12

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...].09.2012 r., nr [...] Główny Lekarz Weterynarii utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...].07.2012 r. nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Granicznego Lekarza Weterynarii w S. z dnia [....] grudnia 2010 r., w której Graniczny Lekarz Weterynarii w S., z uwagi na stwierdzenie obecności tlenku węgla (CO) w stężeniu 48,9 μg/kg w badanej próbie filetów z t., wydał decyzję zezwalającą Spółce I. Sp. z o.o. na odesłanie do kraju pochodzenia - Chiny, przesyłki mrożonych filetów z t., dostarczonej kontenerem [...], przy użyciu tego samego typu środka transportu.

W dniu [...] kwietnia 2011 r. do Głównego Lekarza Weterynarii wpłynął wniosek Spółki I. Sp. z o.o. o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...].12.2010 r.

Uprzednie dwie decyzje wydane w tej sprawie, a mianowicie decyzję z dnia [...] października 2011 r. nr [...] Głównego Lekarza Weterynarii oraz utrzymaną nią w mocy decyzję tegoż organu z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji Granicznego Lekarza Weterynarii w S. z dnia [...].12.2010 r. - uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19.01.2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 1947/11.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zaznaczył wówczas, że kluczową kwestią, która winna być zbadana przez organ w postępowaniu nieważnościowym toczącym się z względu na przesłankę rażącego naruszenia prawa jest ustalenie, czy organ wydając zezwolenie na wysłanie filetów t. do Chin działał w uzasadnionym przekonaniu, wynikającym z całokształtu okoliczności sprawy, że transport t. nie jest zgodny z prawem żywnościowym, a w tym wypadku z rozporządzeniem (WE) Nr 1333/2008 w sprawie dodatków do żywności. Wskazał, że stanowisko organu centralnego zaprezentowane w zaskarżonej decyzji jest zasadne wówczas, gdy istniały przesłanki do przyjęcia przez Granicznego Lekarza Weterynarii w S., że tlenek węgla, który występuje w tkance ryby stanowi skutek celowego działania człowieka tj. został dodany i winien być traktowany jako dodatek do żywności nieprzetworzonej w rozumieniu art. 15 rozporządzenia (WE) Nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady. W takim wypadku kwestia dopuszczalnego poziomu tego związku chemicznego i ustalanie tego poziomu od zerowego do maksymalnego 50 μg/kg mieścić się może w pojęciu interpretacji normy prawnej, a to wyklucza możliwość stwierdzenia nieważności decyzji opartej na takiej normie. Zasadnicza kwestia pozostawała bowiem niezmienna tj. tlenek węgla stanowi dodatek do żywności, czyli jego występowanie jest wynikiem celowego działania człowieka. A dodatek tego rodzaju, niezależnie od poziomu jego występowania w żywności, w chwili wydawania przez Granicznego Lekarza Weterynarii decyzji był w świetle przepisów wspólnotowych niedopuszczalny. Sąd dalej stwierdził, że dopiero parę miesięcy później (marzec 2011 r.) potwierdzono występowanie autogeniczne w rybach tlenku węgla, przy czym wskazano, że fizjologiczna zawartość tego związku chemicznego w dorosłej t. wynosi poniżej 50 μg/kg. WSA kontrolujący uprzednio wydane w tej sprawie decyzje wskazał, że ustalenia wymaga, czy jeżeli tlenek węgla jest wynikiem naturalnych procesów biochemicznych, to nie stanowi on dodatku. Tymczasem zakazane jest sprowadzanie na terytorium Wspólnoty tylko tej żywności, która zawiera dodatki, nie wymienione w stosownym załączniku. Wobec tego organ musi obecnie przeanalizować czy Graniczny Lekarz Weterynarii nie dopuścił się rażącego prawa - według okoliczności występujących na datę orzekania tj. [...] grudnia 2010 r. - przyjmując, że tlenek węgla stanowi dodatek i nie jest to dodatek dozwolony. W tym kontekście, mając na uwadze dwie podstawy nieważności wskazane w art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., a mianowicie wydanie decyzji bez podstawy prawnej oraz z rażącym naruszeniem prawa musi rozważyć ich wystąpienie. WSA podkreślił, że wskazany przepis jest dwuczłonowy, a elementy w nim zawarte są wobec siebie alternatywne. Brak podstawy prawnej należy oddzielić od rażącego naruszenia prawa, stanowiącego podstawę działania organu administracyjnego w sprawie. Tym samym organ miał obowiązek nie tylko dokonać oceny przesłanki "rażącego naruszenia prawa", co częściowo uczynił, lecz także zbadania, czy kwestionowana decyzja ma umocowanie w obowiązujących przepisach prawa.

Strona 1/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6168 Weterynaria i ochrona zwierząt
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Lekarz Weterynarii