Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant st. spec. Dorota Stromecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2017 r. ze skargi K. R. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy oddala skargę
Zaskarżoną decyzją Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23), zwanej dalej "K.p.a.", utrzymał w mocy orzeczenie Wojewody [...] z [...] listopada 2015 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie udzielenia cudzoziemce - p. K. R., obywatelce [...] - zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy przywołał m.in. następujące istotne okoliczności faktyczne i uwarunkowania prawne sprawy:
- 27 lutego 2015 r. Cudzoziemka wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powołując się na wykonywanie w Polsce pracy oraz odbywanie aplikacji adwokackiej,
- zgodnie z art. 61a § 1 K.p.a., gdy z uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ administracji publicznej wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania,
- art. 116 pkt 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2013 r. poz. 1650 ze zm.) stanowi, że - poza przypadkami, o których mowa w art. 99 ust. 1. - odmawia się wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, gdy prowadzi on działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś - zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a. - gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania,
- z zebranego materiału dowodowego wynika, że Cudzoziemka wystąpiła z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na okoliczności opisane w art. 114 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach,
- jak wynika z ustaleń organu odwoławczego, w chwili występowania z wnioskiem, wobec Cudzoziemki zachodziła przesłanka wskazana w art. 116 pkt 3 ustawy o cudzoziemcach; była ona bowiem udziałowcem [...] Sp. z o.o., zwanej dalej "Spółką", posiadając w niej 50 udziałów o łącznej wartości 5 000 zł, jak również prezesem jej zarządu - dane z [...] ,
- odnosząc się do treści odwołania wskazano: pomimo braku wprost zdefiniowanego pojęcia prowadzenia działalności gospodarczej w ustawie o cudzoziemcach, zawarte tej ustawie regulacje - art. 142 ust. 2, wskazujący m.in. okoliczność przystąpienia przez cudzoziemca do spółki z o.o. oraz objęcia lub nabycia w takiej spółce udziałów, w zw. z art. 142 ust. 1 - uzasadniają stwierdzenie, że - na gruncie tejże ustawy - samo już posiadanie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi jedną z form prowadzenia działalności gospodarczej,
- przywołano też regulacje ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.); w jej świetle, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2); art. 13 ust. 3 stanowi natomiast, że osoby zagraniczne (inne niż wymienione w ust. 1-2a) mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej; mając na uwadze, cel regulacji art. 13 - wskazanie zasad, na jakich poszczególne "kategorie" osób zagranicznych mogą wykonywać lub podejmować działalność gospodarczą - zasadne jest stwierdzenie, że wymieniona w omawianym ust. 3 okoliczność przystępowania do spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, w tej ustawy, stanowi jedną z form prowadzenia działalności gospodarczej; wykładnia taka jest zgodna ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który stwierdził: "(...) w sytuacji skarżącego (...) skoro zbył udziały w spółce "Z." zatem nie można było uznać, iż w tym zakresie prowadzi on działalność gospodarczą w Polsce, a tym samym rozważać przesłanki z powołanego wyżej przepisu ustawy o cudzoziemcach (...)" (wyrok o sygn. akt: V SA/Wa 11/09 - dostępny na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query - w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, zwanej dalej "CBOSA"); wynika stąd, że zbycie udziałów w spółce jest jednoznaczne z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej; na zasadzie wnioskowania a contrario uzasadnia to stwierdzenie, że posiadanie udziałów w spółce jest równoznaczne z prowadzeniem przedmiotowej działalności,