Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anita Wielopolska Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Rząsa sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2019r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w L. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2018r., znak: [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2018r., znak: [...], II. zasądza od Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na rzecz strony skarżącej - P. sp. z o.o. z siedzibą w L. kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia z [...] czerwca 2018r. nr [...] Główny Inspektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2018r. znak: [...] odmawiające podjęcia zawieszonego z urzędu postępowania administracyjnego.
Zaskarżone rozstrzygniecie wydane zostało w następującym stanie faktycznym i prawnym:
[...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska (dalej: WIOŚ), postanowieniem z dnia [...] października 2017r. znak: [...], zawiesił z urzędu, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o odroczeniu terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej za rok 2013 wymierzonej decyzją WIOŚ nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016r. do czasu rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargi wniesionej przez [...] sp. z o.o. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ) z dnia [...] lipca 2017r. znak: [...], którą utrzymano w mocy decyzję WIOŚ z dnia [...] kwietnia 2016r. nr [...].
Wnioskiem z dnia [...] lutego 2017r. [...] sp. z o.o. (dalej: spółka, skarżąca) wniosła o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej i załatwienie sprawy przez wydanie decyzji.
W odpowiedzi na wskazany wyżej wniosek WIOŚ postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2018r. znak: [...] odmówił podjęcia zawieszonego postanowieniem z dnia [...] października 2017r postępowania.
Spółka na wskazane wyżej postanowienie WIOŚ z dnia [...] kwietnia 2018r. wniosła zażalenie wskazując, że odpadła już podstawa zawieszenia postępowania, bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznał sprawę ze skargi spółki na decyzję GIOŚ z dnia [...] lipca 2017r. znak: [...]. Tym samym przestała istnieć podstawa do dalszego zawieszenia postępowania w przedmiocie odroczenia spółce terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej za rok 2013.
GIOŚ po rozpatrzeniu sprawy postanowieniem z dnia [...] czerwca 2018r. (nr wskazany na wstępie) utrzymał w mocy postanowienie WIOŚ z dnia [...] kwietnia 2018r., uznając że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie a wydane przez organ I instancji postanowienie odpowiada prawu. W uzasadnieniu organ wskazał, iż podziela pogląd organu I instancji, że w sprawie zachodzi przesłanka odmowy podjęcia zawieszonego postępowania do czasu wydania prawomocnego orzeczenia w sprawie zaskarżonej przez spółkę do Sądu a dot. wymierzenia spółce administracyjnej kary pieniężnej. Zdaniem organu uwzględnienie wniosku o podjęcie zawieszonego postępowania w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym było niemożliwe, bowiem decyzja o odroczeniu terminu płatności kary jest decyzją związaną z decyzją o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej a rozstrzygnięcie w postaci prawomocnego wyroku wydanego co do zgodności z prawem decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej jest niezwykle istotne. Nadto zdaniem organu całkowicie sprzeczne z zasadą szybkości i prostoty postępowania byłoby takie działanie organu, które prowadziłoby do merytorycznego rozpatrzenia sprawy z pełną świadomością faktu, że rozstrzygnięcie to może być wzruszone.