Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec,, sędzia del. SO Aleksandra Westra, Protokolant st. sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi K. O. na decyzję Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty z tytułu wyłączenia z produkcji gruntów leśnych oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r. Dyrektor Generalny Lasów Państwowych utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] stwierdzającą, że K. O. dokonał trwałego wyłączenia z produkcji leśnej gruntów leśnych, o powierzchni [...] ha (pod budowę drogi dojazdowej z oświetleniem) na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa [...], wchodzących w skład działki [...] w obrębie ewidencyjnym [...], gmina [...], oraz ustalającej sprawcy wyłączenia opłatę dwukrotnej należności w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu organ wskazał, że stosownie do definicji zawartej w przepisie art. 4 pkt 11 ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (uogril), przez wyłączenie gruntów z produkcji rozumie się rozpoczęcie innego niż rolnicze lub leśne użytkowanie gruntów. Budowa drogi utwardzonej kostką brukową oraz wykonanie na niej oświetlenia stanowi zaś inne niż leśne użytkowanie gruntu.
Przedmiotowa droga leśna stanowi grunt leśny służący celom gospodarki leśnej a fakt jej udostępnienia przez Nadleśniczego Nadleśnictwa [...] (pismo z dnia 17 grudnia 2001 r.), jako przejazdu gruntową drogą leśną w działce [...], obręb leśny [...] do działki [...], stanowiło tylko formę grzecznościową do przejazdu przez D. R. i S. i A. K., bez możliwości zmiany jej przeznaczenia. Przywołana zgoda na korzystanie gruntu jest tożsama ze zgodą na modernizację przedmiotowego gruntu leśnego.
Potwierdzeniem tego stanu są informację, zawarte w planie urządzenia lasu, który zgodnie z art. 6 pkt 6 ustawy z dnia 28.09.1991 r., o lasach stanowi podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowany dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej.
Organ wskazał, że plan urządzenia lasu Nadleśnictwa [...] sporządzony na okres od 01.01.1994r. do 31.12.2003 r. (a więc obowiązującego w dacie faktycznego wyłączenia gruntu z produkcji leśnej), określał, że obszar ten zlokalizowany był w oddziale [...] i opisany był jako las o typie siedliskowym las mieszany świeży. W opisie taksacyjnym nie ma informacji o drodze w przedmiotowej lokalizacji, ani też nie istnieje ona jako wyrysowana na mapach gospodarczych z tego okresu. W obecnie obowiązującym planie urządzania lasu, przedmiotowy teren znajduje się oddz. [...] w leśnictwie [...] opisany jest jako drzewostan o składzie gatunkowym 3Lp 30I 3Wz 1 Gb na siedlisku lasu świeżego. Ponadto działka Nr [...] w obrębie [...], gm., [...], zgodnie z ewidencją gruntów, do chwili obecnej, stanowi w całości użytek leśny Ls.
Organ odwoławczy podał, że orzecznictwo administracyjne wskazuje, że "o tym, czy dany grunt jest lasem w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z 1991 r. o lasach decyduje, co do zasady, w pierwszej kolejności zapis w ewidencji gruntów. Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o lasach, lasem jest również grunt częściowo pozbawiony roślinności leśnej.