Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Golat (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi G. A. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz skarżącej G. A. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/8

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] września 2014 r. nr [...] wydana na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. Nr 267, ze zm., wskazywanej dalej jako "Kpa"), utrzymująca w mocy decyzję z [...] lipca 2014 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności, w trybie art. 156 § 1 pkt 2 Kpa, decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia G. A. (dalej: "skarżąca") zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stan sprawy przedstawiał się następująco:

Skarżąca 18 lipca 2011 r. zwróciła się do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, w związku z zamiarem wykonywania pracy na terytorium Polski.

Wojewoda [...] decyzją z [...] października 2011 r. nr [...] odmówił skarżącej udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony stwierdzając, że skarżąca nie wykazała, by prowadzona przez stronę działalność gospodarcza była korzystna dla gospodarki narodowej.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca podniosła, że fakt, iż wykonuje pracę na rzecz A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej także Spółką), w której posiada udziały, "nie ma znaczenia dla sprawy i nie może być przedmiotem analizy sytuacji Spółki". Podkreśliła, iż w toku ubiegania się o udzielenie poprzedniego zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony nie badano korzystności prowadzonej działalności, a stan faktyczny i prawny sprawy nie uległ w tym zakresie zmianie.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z [...] kwietnia 2012 r. nr [...] orzekł o uchyleniu powyższej decyzji z [...] października 2011 r. i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji w celu ponownego zbadania na podstawie m.in. dostarczonych przez skarżącą w toku postępowania odwoławczego dokumentów, czy działalność A. Sp. z o.o. jest korzystna dla gospodarki narodowej.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewoda [...] decyzją z [...] lipca 2012 r. nr [...] orzekł o odmowie udzielenia skarżącej wnioskowanego zezwolenia stwierdzając, iż działalność A. Sp. z o.o. nie spełnia wymogów, od których uzależnione jest udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w oparciu o przesłanki art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy z 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.).

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącej Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z [...] października 2012 r. nr [...] orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 2012 r., wskazując na wypełnienie dyspozycji art. 57 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach. W uzasadnieniu podniósł, iż twierdzenie Wojewody [...], co do braku przesłanek wskazujących na korzystność prowadzonej działalności uznać należy za zasadne w świetle zgromadzonego materiału dowodowego. Przedmiotowa decyzja została skutecznie doręczona pełnomocnikowi strony 9 listopada 2012 r.

Strona 1/8