Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Piotr Korzeniowski (spr.), sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi W. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę
Przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. (dalej: organ II instancji, SKO w S., Kolegium) znak: [...] z [...] września 2014 r. wydane na podstawie art. 1, art. 2, art. 18 ust. 1 i art. 19 ust. 1 ustawy z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn.: Dz.U. 2001, nr 79, poz. 856 ze zm.) oraz art. 123 § 1 w zw. z art. 58 i 59 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. 2013, poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.) po rozpoznaniu [...] września 2014 r. wniosku pana W. P. zam. [...] adres do korespondencji: Kancelaria Adwokacka, ul. [...], [...] W. o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji administracyjnej nr [...] z [...] maja 2014 r. wydanej przez działającego z upoważnienia Starosty [...] - Naczelnika Wydziału Środowiska i Rolnictwa (dalej: organ I instancji), którą udzielono Spółce "[...]" Sp. z o. o., [...] ul. [...], [...] D., REGON: [...], NIP: [...] (dalej: Spółka, Spółka "[...]") pozwolenia na wytwarzanie odpadów, na terenie zakładu "[...]" w O..
W postanowieniu znak: [...] z [...] września 2014 r. Kolegium odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Stan sprawy przestawiał się następująco.
W dniu [...] maja 2014 r. została wydana przez działającego z upoważnienia Starosty [...] - Naczelnika Wydziału Środowiska i Rolnictwa decyzja nr [...]., w której udzielono Spółce pozwolenia na wytwarzanie wymienionych ww. decyzji odpadów. Decyzja została doręczona jedynej uznanej za stronę postępowania Spółce w dniu [...] czerwca 2014 r.
Następnie Spółka działając na podstawie art. 155 k.p.a. we wniosku z [...] czerwca 2014 r. wniosła o zmianę decyzji Starosty [...] z [...] maja 2014 r. znak: [...].
W decyzji nr [...] z [...] lipca 2014 r. działający z upoważnienia Starosty [...] - Naczelnik Wydziału Środowiska i Rolnictwa zmienił, za zgodą strony, decyzję Starosty [...] z [...] maja 2014 r. znak: [...] tj.: pozwolenie na wytwarzanie odpadów, na terenie Spółki, uwzględniające wymagania dla zezwolenia na zbieranie, transport i przetwarzanie odpadów, w ten sposób, że w punkcie 7 sentencji decyzji, w tabeli, po liczbie porządkowej 778, wpisuje się l.p. 779, 780, 781, 782 i 783 o treści wskazanej w zmieniającej decyzji. Decyzja ta jako stronie została doręczona jedynie Spółce.
Od tej decyzji nr [...] z [...] maja 2014 r. w dniu [...] sierpnia 2014 r. do organu I instancji wpłynęło odwołanie pana W.P., datowane na dzień [...] lipca 2014 r. Wraz z odwołaniem pan W. P. złożył opatrzony tą samą datą - [...] lipca 2014 r., wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Z treści wniosku wynika, że pan W.P. uważa się za stronę postępowania. Starosta [...] wydając w dniu [...] maja 2014 r. decyzję dopuścił się jego zdaniem naruszenia zasady czynnego udziału strony (odwołującego się) w tym postępowaniu, w szczególności odstępując od doręczenia tejże decyzji odwołującemu wbrew treści art. 109 § 1 k.p.a. w zw. z art. 170 ust. 3 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. 2013, poz. 21 ze zm.) oraz w zw. z art. 185 ust. 2a ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz.U. 2013, poz. 1232 ze zm., dalej: p.o.ś.). Zdaniem odwołującego, zaskarżona decyzja wbrew powołanej podstawie prawnej, nie jest zezwoleniem na zbieranie i wytwarzanie odpadów, lecz pozwoleniem zintegrowanym w rozumieniu art. 181 ust. 1 pkt 1 oraz art. 201 i n. p.o.ś. Organ nadając pozwoleniu zintegrowanemu jedynie formalnie charakter zezwolenia na zbieranie i wytwarzanie odpadów dopuścił się naruszenia zarówno prawa materialnego, jak i procesowego. W ocenie odwołującego, organ dopuścił się naruszenia prawa materialnego, poprzez obejście przepisu art. 181 ust. 1 pkt 1 oraz art. 201 i n., p.o.ś. i pozornie zastosował art. 181 ust. 1 pkt 4 p.o.ś. i art. 41 i n. ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach.