Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędziowie Asesor WSA Danuta Szydłowska, Asesor WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2008 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia (...) września 2007 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt scalenia gruntów uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia (...) października 2006 r. nr (...);
IV SA/Wa 2256/07
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżoną decyzją z dnia (...) września 2007 r. Nr (...) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi utrzymał w mocy własną decyzję z dnia (...) października 2006 r. nr (...), odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Ciechanowskiego z dnia (...) października 1980 r. nr (...) zatwierdzającej projekt scalenia gruntów miasta M.i wsi N. gmina S. w części dotyczącej gruntów położonych na terenie miasta M. przy ulicy (...) w działce oznaczonej nr (...) będącej własnością B.H. K. oraz działce nr (...) należącej do M. i A. małżonków I.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wskazał, iż w wyniku scalenia dokonanego decyzją Wojewody Ciechanowskiego z dnia (...) października 1980 r. wydzielono B. K., zwanej dalej "skarżącą", z gruntów dotychczas posiadanych zawierających działkę siedliskową m.in. działkę zabudowaną nr (...) o powierzchni (...) ha (będącą przed scaleniem częścią działki oznaczonej w starym stanie posiadania nr (...)), a J. i J. małż. K. otrzymali m.in. działkę zabudowaną nr (....) o powierzchni (...) ha (oznaczoną w starym stanie posiadania nr (...)). Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji scaleniowej w części dotyczącej działek nr (...) i (...), podnosząc, iż ustalona między tymi działkami granica przebiega po gruncie, który w dacie dokonywania scalenia był zabudowany. W ocenie skarżącej scalenie obu działek rażąco narusza zatem art.1 ust.3 ustawy z dnia 24 stycznia 1968 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz.U. nr 3, poz.13) stanowiący, iż grunty pod zabudowaniami nie mogą być objęte scaleniem bez zgody ich właściciela. Skarżąca podniosła, iż wspomnianej zgody nie udzielała. Decyzją z dnia (...) października 2006 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi odmówił stwierdzenia nieważności decyzji scaleniowej, uznając iż scalenie było zgodne z ówcześnie obowiązującym prawem. Rozpatrzywszy wniosek skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy, organ utrzymał własną decyzję w mocy. Organ wskazał, iż granicę scaleniową poprowadzono pomiędzy sąsiadującymi zabudowaniami, niemniej powyższe nie wymagało zgody, o której mowa w art.1 ust.3 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów. Zgodnie bowiem z orzecznictwem NSA zgoda taka byłaby potrzebna wtedy tylko, gdyby istniała konieczność przeniesienia budynków na grunty zamienne bądź ich rozbiórki lub pozostawienia dla innego uczestnika scalenia. Materiał dowodowy sprawy potwierdza, iż granica scaleniowa nie przebiegała przez jakiekolwiek budynki istniejące na gruncie w dacie wydania decyzji z dnia (...) października 1980 r. Po scaleniu skarżąca wybudowała budynek inwentarsko - składowy na podstawie pozwolenia na budowę zawierającego załącznik w postaci mapy błędnie uwzględniającej stan przedscaleniowy (błąd ten był uchybieniem organu budowlanego). W konsekwencji odbudowa spalonego budynku w roku 1992 dokonana została niezgodnie z pozwoleniem na budowę z dnia (...) października 1992 r., co doprowadziło do naruszenia granicy poscaleniowej. Kwestie powyższe nie są jednak skutkiem scalenia a zdarzeń późniejszych. Nie mogą zatem wpływać na ważność decyzji scaleniowej.