Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Z. [...] z siedzibą w Z. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego stwierdził niedopuszczalność odwołania Z. [...] w Z. od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] października 2011 r. udzielającej pozwolenia na usunięcie z terenu działek ew. nr [...] i nr [...] położnych w Z. przy ul. [...] (tzw. [...]), stanowiących własność Miasta Z., dwóch drzew: lipy drobnolistnej o obwodzie pnia 140 cm oraz kasztanowca zwyczajnego o obwodzie pnia 163 cm.
W uzasadnieniu postanowienia Minister wskazał, że wniesienie odwołania od decyzji ostatecznej jest niedopuszczalne (art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego - Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej "K.p.a."). Z. [...] w Z. nie brało udziału w postępowaniu zakończonym wydaniem decyzji z dnia [...] października 2011 r., która w dniu jej wydania została doręczona stronie postępowania - Prezydentowi Miasta Z. Termin do wniesienia odwołania upłynął więc w dniu [...] października 2011 r. Po tym dniu decyzja z dnia [...] października 2011 r. stała się ostateczna, stąd odwołanie z dnia 26 marca 2012 r. uznano za niedopuszczalne.
Z. [...] w Z. zaskarżyło postanowienie Ministra z dnia [...] lipca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W uzasadnieniu skargi wskazano m. in., że Z. [...] w Z. w odwołaniu zatytułowanym "Wniosek do decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w L." - mimo niepowołania art. 58 K.p.a. - wniosło o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Odwołanie było sporządzone bez pomocy prawnika, lecz cała jego konsktrukcja, treść i logika wskazuje na zawarcie w nim wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Minister nie wziął pod uwagę, że T. nie mogło wnieść odwołania w terminie, gdyż wydanie decyzji nie było upublicznione, a jej rejestracja w Biuletynie Informacji Publicznej nie pozwalała na dotarcie do jej treści.
W odpowiedzi na skargę Minister podtrzymał stanowisko i argumenty zawarte w zaskarżonym postanowieniu i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, iż w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji orzekające w sprawie nie naruszyły prawa w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy.
Stosownie zaś do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., Sąd wydaje rozstrzygnięcie w granicach sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, że w granicach danej sprawy Sąd dokonuje oceny zgodności zaskarżonego aktu z przepisami prawa, bez względu na zarzuty podniesione w skardze.