Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński, asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Protokolant Artur Dral, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia (...) sierpnia 2007 r. nr (...) w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia (...) sierpnia 2007 r. nr (...) Wojewoda Mazowiecki utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia (...) lipca 2007 r. nr (...), którą organ ten odmówił uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania A. M. na pobyt czasowy w lokalu nr (...) przy ul. (...) w W.
Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że postępowanie o uchylenie czynności materialno-technicznej zameldowania A. M. na pobyt czasowy w lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. zostało wszczęte na wniosek A. K., który wskazał, że A. M. został zameldowany przez żonę J. K. bez jego wiedzy, w budynku, który nie nadaje się do zamieszkania.
W toku postępowania wyjaśniającego ustalono, że A. M. zameldowany został na pobyt czasowy z dniem 27 lipca 2006 r. w lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. przez J. K. - współwłaścicielkę tej nieruchomości, w tzw. trybie rejestracji zgłoszenia. Lokal, w którym został zameldowany nie nadawał się do zamieszkania, dlatego też A. M. zamieszkiwał obok, w nowowybudowanym budynku, znajdującym się na tej samej posesji - przy ul (...). W budynku tym mieszkała także J. K. wraz z dziećmi. Nowy budynek nie posiadał odrębnego oznaczenia, gdyż, zgodnie z pozwoleniem na budowę, na posesji docelowo miał być tylko jeden budynek, a stary budynek, z chwilą zgłoszenia do użytkowania nowowybudowanego budynku, miał zostać zburzony.
A. M. w dniu 8 lutego 2007 r. opuścił miejsce pobytu czasowego i wymeldował się.
Organ I instancji nie znalazł podstaw do uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania, uznając, że czynność ta została dokonana zgodnie z prawem, a w postępowaniu administracyjnym znalazł potwierdzenie fakt, że A. M. zamieszkiwał od chwili zameldowania pod adresem (...) w W., jednakże w nowym, nieoznaczonym budynku, a nie w budynku, w którym został zameldowany. Prezydent W podniósł jednocześnie, że okoliczność, iż budynek jest nieodebrany pozostaje bez wpływu na decyzję orzekającą w sprawach meldunkowych.
Odwołanie od tej decyzji wniósł A. K. - współwłaściciel nieruchomości przy ul. (...) w W.
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia (...) sierpnia 2007 r utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a.
W uzasadnieniu decyzji organ administracji II instancji podkreślił, że przedmiotem badania organu w tym postępowaniu jest jedynie fakt zamieszkiwania określonej osoby w danym lokalu.
Organ odwoławczy uznał, że na podstawie zgromadzonego w toku postępowania administracyjnego materiału dowodowego (zeznań świadków) organ I instancji prawidłowo przyjął, że w niniejszej sprawie A. M. dokonując czynności zameldowania spełniał kryteria, które warunkują prawidłowość zameldowania osoby na pobyt czasowy.
A. K. zaskarżył tę decyzję organu II instancji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. W skardze opisał stan faktyczny sprawy. Zarzucił organowi odwoławczemu naruszenie prawa materialnego i procesowego tj. art. 9 pkt 2b ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) oraz art. 6, 7, 8, 10, 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. polegające na niewłaściwej, dowolnej ocenie materiału dowodowego, prowadzącej do uznania, że w stosunku do A. M. nie zachodziły przesłanki uchylenia czynności materialno - technicznej zameldowania. Skarżący powołał się na zeznania stron postępowania oraz sąsiadów; J. M., J. J. Podkreślił, że wszyscy oni, łącznie z A. M., zeznali, że A. M. nie mieszkał w tym budynku, w którym został zameldowany.