Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), sędzia del. SO Aleksandra Westra, Protokolant ref. Luiza Cycling, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi Miasta [...] na decyzję Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych na rzecz Miasta [...] kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z [...] maja 2018 r. nr [...]. Decyzją tą na podstawie art. 127 § 2 i art. 138
§ 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017., poz. 1257 z późn. zm., zwanej dalej "kpa"), w związku z art. 12 ust. 16 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2017., poz. 1161 z późn. zm.),dalej "u.o.g.r.i.l", po rozpatrzeniu odwołania Miasta [...] (zwanego w dalszej części Stroną, Skarżącym), od decyzji Nr [...] Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] (zwanego dalej Dyrektorem RDLP) z dnia [...] listopada 2017r., znak [...], odmawiającej umorzenia należności, opłat rocznych i jednorazowego odszkodowania, wynikających z decyzji Nr [...] Dyrektora RDLP z dnia [...] września 2013 r., znak [...], zezwalającej na trwałe wyłączenie gruntów leśnych z produkcji, położonych w obrębie działek nr [...] i nr [...], obręb [...], Gmina [...], z przeznaczeniem pod budowę Ośrodka [...], utrzymano ją w mocy.
Stan sprawy przedstawiał się w sposób następujący.
[...] października 2013 r., skarżący wniósł o umorzenie należności, opłat rocznych i jednorazowego odszkodowania z tytułu przedwczesnego wyrębu drzewostanu, wynikających z decyzji Nr [...] z dnia [...] września 2013 r., znak [...], zezwalającej na trwałe wyłączenie gruntów leśnych z produkcji, położonych w obrębie działek nr [...] i nr [...], obręb [...], gmina [...], z przeznaczeniem pod budowę Ośrodka [...]. We wniosku Strona podniosła, że ww. inwestycję należy uznać jako inwestycję o charakterze użyteczności publicznej w zakresie kultury.
Dyrektor RDLP nie uznał jednak inwestycji za inwestycję o charakterze użyteczności publicznej w zakresie kultury i odmówił umorzenia należności, opłat rocznych i jednorazowego odszkodowania.
Strona wniosła odwołanie do Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Dyrektor Generalny Lasów Państwowych decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Dyrektora RDLP.
Na powyższą decyzję Strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wyrokiem z dnia 17 października 2014 r. w sprawie IV SA/Wa 1412/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Strony. Sąd podzielił ocenę sprawy przedstawioną przez organ II instancji stwierdzając że przesłanką do umorzenia należności oraz innych opłat związanych z wyłączeniem gruntu z produkcji leśnej nie może być zakwalifikowanie inwestycji, jako wymienionej w art. 12 ust. 16 ustawy o do "inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu kultury" albowiem, brak dostatecznie przekonujących przesłanek do włączania do zakresu znaczeniowego terminu "kultura" również pojęcia "kultura fizyczna".
Od ww. wyroku Strona wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia z dnia 18 listopada 2016 r. w sprawie II OSK 324/15 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że Sąd Administracyjny I instancji zaniechał wyjaśnienia, czy przedmiotowa inwestycja nie mieści się w innej kategorii inwestycji, korzystających z dobrodziejstwa art. 12 ust. 16 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, tj. w zakresie inwestycji o charakterze użyteczności publicznej z zakresu oświaty i wychowania. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że pojęcie "inwestycja o charakterze użyteczności publicznej" nie ma definicji legalnej i wyjaśnienia desygnatu tego terminu szukać należy jako zestawienia pojęcia "celu publicznego" zawartego w przepisie art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 21 września 1997 r.